هفت ده . [ هََدِه ْ ] (اِ مرکب ) هفت آسمان . || هفت اقلیم .(برهان ). هفت ده خاکی . هفت رقعه ٔ ادکن
: کعبه ٔ جان زآنسوی نه شهر جوی و هفت ده
کاین دو جا را نفس امیر و طبع دهقان دیده اند.
خاقانی .
بر در این هفت ده قحط وفاست
راه شهرستان جان خواهم گزید.
خاقانی .
-
هفت ده خاکی ؛ هفت ده . هفت اقلیم
: کم زنم هفت ده خاکی را
دخل یک هفته ٔ دهقان چه کنم ؟
خاقانی .