هیولا

هیولا. [ هََ ] (معرب ، اِ) ماده ٔ هر چیز. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). مقابل صورت :
هیولا را اگر وصفی کنی بیرون برد مقدور
که باشد بی خلاف آنگه ز خردو واحد و یکتا.

ناصرخسرو.

گشایم راز لاهوت از تفرد
نمایم ساز ناسوت از هیولا.

خاقانی .

رجوع به هیولی شود.