هی هی . [ هََ هََ
/ هَِ هَِ ] (صوت ) عجب عجب . سخت عجیب . چه شگفت
: قصد لب تو کردم زلف تو گفت هی هی
از هجر غافلی تو کت از جهان برآرد.
خاقانی .
گفت هی هی گفت تن زن ای دژم
تا در این ویرانه خود فارغ کنم .
مولوی .
چو گل نقاب برافکند و مرغ زد هوهو
منه ز دست پیاله چه میکنی هی هی .
حافظ.
|| علامت تحقیر و استخفاف . (یادداشت مؤلف ): هی هی جبلی قم قم .