یحیی
نویسه گردانی:
YḤYY
یحیی . [ ی َح ْ یا ] (اِخ ) ابن علی بن محمد شیبانی تبریزی ، مکنی به ابوزکریا و معروف به خطیب تبریزی ، از ائمه ٔ لغت و ادب و در اصل از تبریز بود. در بغداد بزرگ شد و به شام و مصر رفت و سپس به بغداد برگشت و در کتابخانه ٔ نظامیه به کار و تحقیق پرداخت تا به سال 502 هَ. ق . درگذشت . از آثار اوست : 1- الوافی فی العروض والقوافی . 2- شرح القصائد العشر. 3- الملخص فی اعراب القرآن . 4- شرح شعر متنبی . 5- شرح اللمع ابن جنی . 6- مقاتل الفرسان . 7- شرح دیوان حماسه ٔ ابی تمام . 8- شرح سقط الزند معمری . 9- شرح اختیارات مفضل ضبی . 10- تهذیب اصلاح المنطق ابن سکیت . 11- تهذیب الالفاظ ابن سکیت . 12- شرح المقصورة الدریدیة. تولد وی به سال 421 هَ .ق . بود. (از اعلام زرکلی ). و رجوع به ابن خلکان ج 2 ص 376 و روضات الجنات ص 78 و معجم الادباء ج 7 ص 286 شود.
واژه های همانند
۲۴۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
یحیی . [ ی َح ْ یا ] (اِخ ) ابن اصرم ، رئیس بدعیة، فرقه ای از خوارج . (از مفاتیح ). پیشوای فرقه ٔ بدعیه ، یکی از پانزده فرقه ٔ خوارج . (بیان ال...
یحیی .[ ی َح ْ یا ] (اِخ ) ابن المبارک بن مغیره ٔ عدوی ، مکنی به ابومحمد و معروف به یزیدی . رجوع به یزیدی شود.
یحیی . [ ی َح ْ یا ] (اِخ ) ابن برکات بن محمدبن ابراهیم بن برکات بن ابی نمی ، شریف حسنی ، از امرای مکه و متولد آنجا بود و مدتی در شام مسکن ...
یحیی . [ ی َح ْ یا ] (اِخ ) ابن بطریق ، مکنی به ابوزکریا، مترجم کتب ارسطو و بقراط و اسکندروس به عربی در زمان مأمون بود و از ترجمه های او سر...
یحیی . [ ی َح ْ یا ] (اِخ ) ابن بکر، فقیه حنفی است و کتاب الشروط از اوست . (ابن الندیم ).
یحیی . [ ی َح ْ یا ] (اِخ ) ابن تقی الدین بن اسماعیل بن عبادةبن هبةاﷲ شافعی حلبی دمشقی معروف به فرضی ، عالم حساب و فرایض و هندسه بود. به ...
یحیی . [ ی َح ْ یا ] (اِخ ) ابن تلمیذ، از پزشکان بلندپایه و حاذق و دانشمند مسیحی در دولت عباسی و مورد اعتماد و احترام بود و به جاه وثروت و ...
یحیی . [ ی َح ْ یا] (اِخ ) ابن تمیم بن معزبن بادیس صنهاجی حمیری متولدبه سال 457 و متوفی به سال 509 هَ . ق . وی از پادشاهان دولت صنهاجی ...
یحیی . [ ی َح ْ یا ] (اِخ ) ابن ثابت بن حازم رفاعی حسینی ، نقیب اشراف طالبیان در بصره و واسط و بطائح و اطراف آن ، و جد امام احمد رفاعی و خ...
یحیی . [ ی َح ْ یا ] (اِخ ) ابن جریر، مکنی و معروف به ابونصر تکریتی ، پزشک و منجم وعالم هیأت بود. رجوع به ابونصر (تکریتی ...) شود.