یحیی خان . [ ی َح ْ یا ] (اِخ ) یحیی خان لکهنوی بن منشی ثابت علیخان . اصلش از قصبه ٔ صفی پور لکهنو بود و خود در لکهنو به دنیا آمد. مردی صوفی مشرب و نیکونهاد بود و در اواسط قرن سیزدهم درگذشت . از اشعار اوست :
بر باد داد شعله ٔ حسنش غبار ما
پروانه وار نیست نشان مزار ما.
(از صبح گلشن ص 614).