یوسف . [ س ُ ] (اِخ ) ضیأالدین پاشابن حاج محمدبن سیدعلی خالدی مقدسی ، معروف به خالدی . صاحب کتاب «الهدیة الحمیدیة فی اللغة الکردیة» و آن فرهنگ کردی به عربی است . در بیت المقدس به سال
1255 هَ . ق . به دنیا آمد و در همان شهر به سال
1324 هَ . ق . درگذشت . پدرش فرمانروای ارزروم در دولت عثمانی بود و یوسف به مقامات عالی اداری و دیوانی رسید. و به سبب احاطه به زبانهای عجمی بیشتر کارهایش در آن سرزمینها بود و مدتی در مدرسه ٔ زبانهای شرقی گینه تدریس عربی را به عهده داشت . هنگامی که در ولایت بتلیس از سرزمینهای کردنشین خدمت می کرد، زبان کردی راآموخت ، ولی چون دریافت که قواعدی مدون ندارد ازاین رو کتاب سابق الذکر را تألیف کرد. او نخستین کسی است که دیوان لبید را تصحیح و به سال
1880 م . در گینه چاپ کرده است . هوبر
۞ خاورشناس آلمانی از روی تحقیق و چاپ او اشعار لبید را به زبان آلمانی برگردانیده (
1891 م .). (از اعلام زرکلی ).