گناه

گناه یا معصیت در ادیان ابراهیمی به معنای نقض اراده و قانون خداوند است و در اصطلاح مذهبی به معنی سرپیچی از فرمان خداوند است. به باور پیروان گروهی از ادیان، انسان جزای گناه را یا در این جهان و یا در دو جهان (این جهان و جهان آخرت )می‌بیند. محتویات ۱ ریشهٔ سایر گناهان ۱.۱ هفت گناه کبیره ۲ اسلام ۳ منابع ۴ پیوند به بیرون ریشهٔ سایر گناهان گناهان اولیه که ریشهٔ سایر گناهان دانسته شده‌اند عبارتند از[نیازمند منبع]: تکبر که در داستان سجده نکردن ابلیس به آدم مدل شده و به رانده شدن ابلیس از بارگاه الهی منجر می‌شود. حرص که در داستان فریب خوردن آدم و حوا از ابلیس مدل شده و به رانده شدن آن‌ها از بهشت انجامید. حسد که در داستان هابیل و قابیل مدل شده و به کشته شدن هابیل توسط قابیل می‌انجامد. تقسیم‌بندی‌های دیگری بر گناهان اولیه، مثلاً ۷ تایی نیز وجود دارد. هفت گناه کبیره هفت گناه کبیره در الهیات مسیحی گناهانی هستند که ارتکاب آن‌ها مجازات دوزخ را به‌دنبال خواهد داشت. اسلام دره را ترجمهٔ ذنب و گناه صغیره را ترجمهٔ معصیت گرفت. منابع فرهنگ نامه مفید ج ۳ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «گناه». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ دی ۱۳۹۱.