زهیر

خورخه لوئیس بورخس (شاعر , مقاله نویس و داستان نویس آرژانتینی) مفهوم زهیر را متعلق به سنت اسلامی می داند و حدس می زند در آغاز سده ی هجدهم مطرح شده باشد . زهیر به عربی یعنی بیش از حد تابناک , مرئی , حاضر , چیزی که نمی توان نادیده اش گرفت . چیزی یا کسی که وقتی برای اولین بار با آن ارتباط پیدا می کنیم , کم کم فکر ما را اشغال می کند , تا جایی که نمی توانیم به چیز دیگری فکر کنیم . این حال را می توان سلامت دانست , یا جنون . (فرهنگ نامه ی پدیده های خارق العاده , فوبور سن پر , 1953)
چیزی که وقتی آدم آن را لمس کرد یا دید , دیگر هرگز از یاد نمی برد . . . و آنقدر فکرش را اشغال می کند تا او را به جنون بکشاند .