خزایی

خزایی فامیلی اصیلی است ک مربوط میشود به منطقه ای مهم دراستان همدان بنام منطقه خزل که قدمت بسیاربالایی دارد که این فامیلی برگرفته ازاین منطقه است

خزایی نام یکی از اصحاب و مراجع تقلید بزرگ دوران امام حسین (ع) به اسم سلیمان سردخزایی و نام شاعر امام رضا(ع) به اسم دعبل خزایی میباشد ریشه آن عربی و از ساکنین کهن شهر شوش دانیال و سپس منطقه خزل بین شهرهای کنگاور و نهاوند است

دو معنی وجود دارد یکی به معنی گنج من و دیگری به معنی سبز می باشد

معنی این کلمه ربطی به دعبل وغیره ندارد این کلمه قدمتی چند هزار ساله دارد ومربوط به قوم خزایی در بخش خزل ایلام بخش بزرگی در این شهر میباشد که به دو مکان دیگر جز این بخش تبعید شده اند بخش خزل نهاوند وخزل شمال کشور واین قوم لک زبان میباشند و خزل نهاوند وبخش بزرگی از غرب کشور جزء دولت لکستان میباشند ...

ایلی به نام خضائی هم وجود داره که از عشیره عرب زبانان عراق و بغداد بودند .

این فامیلی از ریشه خزل میاید ک مربوط ب ایل بزرگ خزل ب دوران ساسانی مربوط میشوند از لک های ایلام میباشند ک هم اکنون در کشور گسترده شده اند خزل ایلام /خزل نهاوند /خزل الشتر/خزل شمال/خزل کرمانشاه و.....

بخش خزل منطقه ای هست در بین دو استان کرمانشاه و همدان که خزل غربی در کنگاور و خزل شرقی در فیروزان نهاوند قرار دارد طبق تحقیقات خوزایی یا خزاعی طایفه ای بودن که از عراق وارد ایران شدن یا کرد بودن یا عرب که در این نقطه ساکن شدن و به نام خزل معروف شده و تمام خزائی های که از این منطقه کوچ کردند یا کوچانده شدند به قزوین ،شمال و شرق کشور لک زبان هستند(ضمناً بیشتر و شاید همه ساکنین بخشهای خزل غربی و شرقی عشایر ویا از جاهای دیگه بودن که در اینجا ساکن میشوند زمان رضا شاه که شناسنامه میاد به اسم فامیل خزائی یا خزایی شناخته می شوند).

خزائی هستیم و تبعید شده از گروس بیجار به شمال مازندران شهرستان نوشهر منطقه کجور شهر پول و زبانمان کوردی گروسی می باشد