پدوفیل. (واژۀ «paedophile» از واژۀ یونانی «παιδόϕιλ-ος»،
پَ ایدوفیلوس، بمعنی لغوی «عاشق کودکان بودن»، متشکل از «paedo»، بمعنی «از، یا مربوط به، کودک یا کودکان»، بخصوص «از، یا مربوط به، پسربچه یا پسربچه ها»، و پسوند «phile» که در ایجاد اسم و صفت بکار می رود و معانی «عاشق»، «دوستدار»، «آنچه عشق می ورزد» را القاء می نماید)
الف. (اسم) شخصی که به کودکان علاقۀ جنسی دارد،
بچه باز.
ب. (صفت) مربوط به یا با ویژگی های علاقۀ جنسی به کودکان، مربوط به یا با ویژگی های یک بچه باز، بچه بازانه. (= «paedophilic»، «paedophiliac»؛ این واژه ها بعنوان اسم و بمعنی «بچه باز» نیز بکار می روند.)
توضیحات:فارسی زبانان واژۀ «پدوفیل» را بمعنای
اسمی (نه
صفتی) آن بکار می برند. قابل ذکر است که با در دست داشتن واژه هائی چون «بچه باز»، «غلامباره»، ...، احتیاجی به استفاده از واژۀ «پدوفیل» در زبان فارسی وجود ندارد.