ذکر

ذَکَر - این واژه از اساس پارسى و پهلوى ست و تازیان (اربان) آن را از واژه ى پهلوىِ زَکَر Zakar به معناى نر ، نرینه ، افزار نرینگى برداشته معرب نموده و ساخته اند: ذَکَر ، ذُکور ، ذُکورة ، ذِکار ، ذِکارة ، ذکران ، تذکیر ، ذَکَّرَ یُذَکِّرُ ، مذکّر و ...!!!!
همتایان دیگر آن در پارسى اینهاست: کـ ـیر K ir (پهلوى: اندام نرینه) ، نره Nareh (پهلوى: افزار نرینگى ) ، آبار Abar (پهلوى: اندام تناسلى مرد ، نرینه افزار ) ، شرمگاه Sharmgah (پهلوى: عورت مرد/زن که از سر شرم آن را مى پوشانند) ، نرینه افزار Narineh Afzar (پارسى:
اندام تناسلى مردانه و نرینه)