صخره
نویسه گردانی:
ṢḴRH
صخره /saxre/ (اسم) [عربی: صَخْرَة و صَخَرَة] سنگِ بزرگ و سخت. ⟨ صخرۀ صما: [قدیمی] سنگ سخت: ◻︎ حاجت موری به علم غیب بداند / در بن چاهی به زیر صخرۀ صما (سعدی۲: ۳۰۳). فرهنگ فارسی عمید. ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////// بنال ای بلبل دستان ازیرا ناله مستان میان صخره و خارا اثر دارد اثر دارد //////////////////////////////////////////////////////////////////////////// مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۳ //////////////////////////////////////////////////////////////////////////// این جویبار خرد که می بینی از جای کنده صخره صما را ////////////////////////////////////////////////////////////////////////// پروین اعتصامی ////////////////////////////////////////////////////////// cliff
واژه های همانند
۲۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۰ ثانیه
صخرة. [ ص َ رَ ] (اِ خ ) سنگی است در بیت المقدس و آن را صخره ٔ صَمّاء نیز گویند. (غیاث اللغات ). سنگی است در بیت المقدس مانند حجرالاسود مکه ، ...
صخرة. [ ص َ رَ ] (اِخ ) وی خواهر حصین عمری است که از فتاکان بود و با کمک اُخینس جهنی ، مردی بازرگان از مردم کنده را بکشتند و مال او را قس...
صخرة. [ ص َ رَ ] (اِخ )از اقالیم اکشونیه است به اندلس . (معجم البلدان ).
صخرة اکهی . [ص َ رَ ت ُ اَ ] (اِخ ) نام کوهی است . (منتهی الارب ).
صخرة حیوه . [ ص َ رَ ت ُ وَ] (اِخ ) بلدی است به غربی اندلس . (معجم البلدان ).
خوش سخره . [ خوَش ْ / خُش ْ س ُ رَ / رِ ] (ص مرکب ) مصاحب . رفیق بذله گو. (ناظم الاطباء).
صخرة موسی . [ ص َ رَ ت ُ سا ] (اِخ ) نام آن در قرآن عزیز آمده است و در بلد شروان قرب دربند است . (معجم البلدان ذیل همین کلمه ). ودر ذیل کل...
مسجد صخرة.[ م َ ج ِ دِ ص َ رَ ] (اِخ ) رجوع به مسجد اقصی شود.
سخره كردن . [ س ُ رَ / رِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) استهزا کردن . مسخره کردن : بر خریدار فنون سخره و افسوس کنندوآنگهی جز که همه تنبل و افسون نخر...
سخره گرفتن . [ س ُ رَ / رِگ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) به بیگاری گرفتن : دیو دنیای جفاپیشه ترا سخره گرفت چوبهایم چه دوی از پس این دیو بهیم . ن...