دن

دن . [ دَ ] (پسوند) علامت مصدر است در فارسی ، چون : کردن ، بردن ، آوردن وغیره ، و در برخی از مصادر به جای دال ، تاء آید، چون : نوشتن ، گرفتن و غیره . (یادداشت مؤلف ). این پسوند در پهلوی تَن بوده است . (از حاشیه ٔ برهان چ معین). -دن از ویکی‌واژه پرش به ناوبری پرش به جستجو فارسی شکل‌های دیگر -ْتَنْ، -یدَنْ پسوند /ـْدَنْ/ مصدرنما؛ نمودنده‌ی مصدر، که به فرآیند می‌اشارد (اشاره می‌کند): بردن گفتن دویدن آفریدن پسوند مصدرسان؛ برای ساختن مصدر گذرا گزاری به پایان اسم یا صفت می‌چسبد: دگریدن بزرگیدن بهتریدن گوگلیدن برگردان مصدرساز انگلیسی: -tion (en) رده‌ها: وند فارسی پسوند فارسی پسوند فارسی مصدرسان پسوند فارسی مصدرساز ترجمه‌های فارسی