ارتفاعات
نویسه گردانی:
ʼRTFAʽAT
ارتفاعات ( ~.) [ ع . ] (اِ.) جِ ارتفاع. 1 - بلندی ها، اوج ها. آن چه از سطح زمین برتر و بلندتر است، تپه ها، کوه ها. 2 - محصول و دانه ها و غله های برداشت شده از زمین. فرهنگ فارسی معین دیکشنری انگلیسی ترکی عربی altitudes, elevation, eminences, heights
واژه های همانند
هیچ واژه ای همانند واژه مورد نظر شما پیدا نشد.