پند

پند. خاد. غلیواج . زاغ گوشت ربای . مرغ گوشت ربای . (از لغت فرس چ اقبال ص 361). گوشت ربا و غلیواج باشد... (از برهان ). بمعنی غلیواج است ... به عربی غداف گویند. (انجمن آرا) (آنندراج ). غلیواج و گنجشک سیاه . (ناظم الاطباء). //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// کورکور سیاه یا زغن (نام علمی: Milvus migrans) پرنده‌ای از گروه کورکورها است. این پرنده مانند دیگر انواع کورکورها با بال‌های دراز و زاویه‌دار و دم دوشاخه خود شناخته می‌شوند و نر و ماده آن‌ها مانند هم هستند و روی درختان لانه می‌سازند و بیشتر از لاشه جانوران تغذیه می‌کنند. کورکور سیاه جثه‌ای متوسط دارد و طول بدن آن حدود ۵۶ سانتی‌متر است.[۲] پر و بال این پرنده قهوه‌ای چرکی و رنگ پرهای شکم آن خرمایی است. تغذیه کورکور سیاه از لاشه‌ها و غذای پرندگان دیگر مانند حواصیل‌ها و باکلان‌ها و نیز شکار حشرات، خزندگان، پرندگان و پستانداران کوچک تغذیه می‌کند و علاوه بر پاکسازی طبیعت در کنترل جمعیت این جانوران نیز نقش دارد و حضورش در طبیعت بسیار مفید است. زیستگاه این پرنده در نزدیکی مناطق آبی، دریاچه‌ها، سواحل دریاها یا مناطق پردرخت به‌سر می‌برد و اغلب به‌صورت گروهی روی درختان و آشیانه متروک کلاغ‌ها لانه می‌سازد و در ایران نیمه‌مهاجر و فراوان است. در فرهنگ عامه در گذشته گاهی این پرنده را زغن و گاهی غلیواج (غلیواژ) می‌نامیدند. در متون کهن بسیار به آنها اشاره شده است و معمولاً مهارت پایین او در شکار، صدای ناخوش و پرهای نازیبای او به صورت تحقیرآمیزی وصف می‌شد: همای گو مفکن سایهٔ‌ی شرف هرگز در آن دیار که طوطی کم از زغن باشد (حافظ) غلیواژ را با کبوتر چه کار به باز ملک درخور است این شکار (نظامی) معمولا نیز نام او در کنار زاغ آورده می‌شد. دو پرنده‌ای که زندگی گروهی در کنار سکونتگاه‌های انسانی و شیوه تغذیه‌ای مشابه (عمدتا مردارخواری و گاهی شکار طعمه‌های کوچک) داشتند: مرغکان نوحه برآرید چمن در خطر است چمن از غلغلهٔ زاغ و زغن در خطر است سنبل و سوسن و ریحان و سمن در خطر است بلبل شیفتهٔ خوب سخن در خطر است (محمدتقی بهار) منوچهری به صدای منحصربفرد این پرنده که به شیهه اسب شباهت دارد اشاره کرده‌است: «از زغن هرگز نیاید فر اسب راهوار / گرچه باشد چون صهیل اسب آواز زغن» زکریای طوسی در عجایب المخلوقات و غرائب الموجودات نوشته: «زغن را حداة گویند، مردارخوار است. کلاغ با زغن دشمنی دارد و تخمش را به جای بیضه او نهد. تخم زغن را اگر عوض کنند، موقعی که بچه بیرون بیاید و ببیند که بچهٔ خودش نیست، غریو کند و دیگر زغن‌ها را جمع کند و ماده وی را بکشند. زغن مرغی است خسیس، تخم وی سپید باشد و برخلاف تخم کلاغ که پیسه بود».[۳] باور عجیبی نیز در مورد این پرنده مطرح بود که زغن یک سال نر و یک سال ماده یا بخشی از سال نر و بخشی از سال ماده است. روزگارا چون ز عنقا می‌نیاموزی ثبات چون زغن تا چند، سالی مادگی سالی نری (انوری) مردانه تو مجنون شو و اندر لگن خون شو گه ماده و گه نر نی کان شیوه زغن دارد (مولوی پانویس BirdLife International (2010). "Milvus migrans". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2011.2. International Union for Conservation of Nature. Retrieved 2012-02-02. کتاب راهنمای پرندگان ایران. نوشته جمشید منصوری، صفحهٔ ۱۰۷ محمد بن محمود بن احمد طوسی، عجایب المخلوقات و غرائب الموجودات، به اهتمام منوچهر ستوده، انتشارات علمی فرهنگی، چاپ دوم ۸۲، ص ۵۱۹ منابع «ویکی‌پدیای انگلیسی». دریافت‌شده در ۸ فوریهٔ ۲۰۱۲. کتاب راهنمای پرندگان ایران. نوشته جمشید منصوری، چاپ دوم، ۱۳۸۷، انتشارات کتاب فرزانه. نبو ردهٔ پرندگان زیرردهٔ نومرغان بالاراسته: دیرین‌آروارگان شترمرغ‌سانان (بی‌تیغه‌ها) • شترمرغ‌سانان شاخدار • کیوی‌سانان • وشم‌سانان بالاراسته: نوآروارگان آفتاب‌بوتیمارسانان • بال‌آتشی‌سانان • جغدسانان • بادخورک‌سانان • پنگوئن‌سانان • دارکوب‌سانان • کلنگ‌سانان • سبزقباسانان • سبزقباسانان کوکویی • پلیکان‌سانان • سلیم‌سانان • شبگردسانان • طوطی‌سانان • شاهین‌سانان • غازسانان • غواص‌سانان • بازسانان • کاکل‌پیشانی‌سانان • کاکل‌به‌پشتان • کبوترسانان • کبوتردریایی‌سانان • کرکس‌های جهان جدید • کشیم‌سانان • بوبی‌سانان • کوکرسانان • کوکوسانان • گنجشک‌سانان • لانه‌کن‌سانان • لک‌لک‌سانان • ماکیان‌سانان • موزخوارسانان • موش‌مرغ‌سانان • نوک‌سرخ‌سانان • نوک‌شاخ‌سانان • میش‌مرغ‌سانان • یلوه‌زمینی‌سانان پرندگان سنگواره‌ای آرکئوپتریکس • ناهمسان‌مرغان • باخترمرغان راسته‌های سنتی فارسی شکاریان روزپرواز - سیاه‌چشمان - زردچشمان - درازپایان - سبک‌بالان - دوندگان - پرده‌داران برابرهای انگلیسی در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کورکور سیاه موجود است. آیکون خرد این یک مقالهٔ خرد پرندگان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. رده‌ها: فهرست سرخ IUCN از گونه‌های کمترین نگرانیپرندگانپرندگان آسیاپرندگان جنوب شرق آسیاپرندگان آفریقاپرندگان آفریقای جنوبیپرندگان ارمنستانپرندگان اروپاپرندگان استرالیای جنوبیپرندگان استرالیای غربیپرندگان ایرانپرندگان بنگلادشپرندگان پاکستانپرندگان تایلندپرندگان ترکیهپرندگان توصیف‌شده در ۱۷۸۳ (میلادی)پرندگان جمهوری آذربایجانپرندگان ژاپنپرندگان سائوتومه و پرنسیپپرندگان شکاری آفریقاپرندگان صحرای غربیپرندگان فلسطینپرندگان کامرونپرندگان دماغه سبزپرندگان نایروبیپرندگان هندعقابیانکورکورها (پرندگان) این صفحه آخرین‌بار در ۹ آوریل ۲۰۲۵ ساعت ۱۹:۴۸ ویرایش شده است.