المظ
نویسه گردانی:
ʼLMẒ
المظ. [ اَ م َ ] (ع ص ) اسب که در لب زیرین وی سپیدی باشد، و اگر در لب زبرین اسب باشد آن را ارثم گویند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (صبح الاعشی ج 2 ص 19). در حاشیه ٔ صبح الاعشی آمده : اصل آن انمط با نون و طاء بوده و مصحف است - انتهی . و رجوع به انمط و اقرب الموارد ذیل ماده ٔ نمط شود.
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
المز. [ اُ م َ ] (اِ) ۞ گرگ تیغ. قورت تیکان . (یادداشت مؤلف ) ۞ . رجوع به قورت تیکان شود.