شی ٔا

شی ٔا. [ ش َ ئُل ْ لاه ](ع اِ مرکب ) (مخفف شی ٌٔ ﷲ) یک نوع از تعظیم و تکریم و سلام که معمول دراویش می باشد. (از ناظم الاطباء).
- شی ٔاﷲ زدن ؛ (عوام شیداﷲ زدن گویند) ظاهراً اصل این کلمه شیئاً ﷲ بوده است . (یادداشت مؤلف ).
- شی ءاللهی ؛ با یای مصدری و «شیداللهی » به معنی سؤال و گدایی و تکدی در زبان فارسی استعمال شده است . (فرهنگ عامیانه ٔ جمال زاده ).