جکسون پولاک

پال جکسون پولاک (به انگلیسی: Paul Jackson Pollock)‏ (۲۸ ژانویه ۱۹۱۲ - ۱۱ اوت ۱۹۵۶) یک نقاش آمریکایی و از پیش‌گامان جنبش هیجان‌نمایی انتزاعی بود.

زندگی هنری [ویرایش]

جکسون پولاک با نام کامل پال جکسون پولاک در شهر کودی واقع در شمال غرب ایالت وایومینگ به دنیا آمد. با لی کرزنر ازدواج کرد و در اسپرینگز, نیویورک در یک سانحهٔ رانندگی کشته شد.

نوجوانی را در کالیفرنیا گذراند و همانجا درسهای مقدماتی هنر را فراگرفت . در سالهای۱۹۳۳ -۱۹۳۱ در اتحادیهٔ هنرآموزان نیویورک به تحصیل نقاشی و مجسمه سازی پرداخت. با نقاشان مکزیکی، ریورا و سیکیروس تماس برقرار کرد . از ۱۹۳۷ به طور متناوب به روانکاوی یونگ روی آورد.[۱] جکسون پولاک اولین نقاشی بود که استفاده از قلمو را رها کرده و به طور مستقیم رنگ را بر روی اثر می پاشید . بیشتر نقاشانی که مثل پولاک آبستره اکسپره سیونیسم را تجربه میکردند یا دچار مواد میشدن یا الکل. جکسون پولاک گرفتار الکل شد وگرچه الکل به او کمک میکرد تا آثارش را خلق کند همین الکل بلای جانش شد و او که در مصرف الکل زیاده روی کرده بود تصادف کرد و جانش را از دست داد. دیدگاه منتقدین در مورد این نقاش همیشه متفاوت بوده به طوری که برخی وی را پرشور و پر حرارت توصیف کرده اندو برخی دیگر او را معتاد و الکلی نامیده اند.گرچه نمی شود از منتقدین خرده گرفت چون آنها باید آثار را بررسی کنند طوری که گاهی خوشآیند هنرمندان نیست. برای شناخت جکسون پولاک باید آبستره اکسپره سیونیسم را شناخت: اکسپرسیونیسم انتزاعی:

هیجان‌نمایی انتزاعی یا اکپرسیونیسم انتزاعی شیوه‌ای است که در سال ۱۹۱۲ از اکپرسیونیسم و با انتشار مجله "سوار کار آبی" ایجاد شد. پیشوایان این مکتب واسیلی کاندینسکی، پل کله و فرانتس مارک در مونیخ بودند.

در واقع این سبک نتیجه بر خورد طیف‌های مختلف هنرمندان مهاجر (به دلیل جنگ در اروپا) و بومی در نیویورک بود. این جنبش در واقع یک سبک آمریکایی است که موجب پیشتازی نیویورک از پاریس به عنوان مرکز هنر جهانی شد. این هنرمندان بیش از آنکه مصلحان انقلابی باشند، آرمانگرایانی بودند که، بیش از جهان ملموس خویش، دغدغه مفاهیم کلی را داشتند.

شاخص ترین آثار هنری در سبک را می‌توان به افرادی چون: هانری ماتیس، جکسون پولاک، مارک توبی، آرشیل گورکی، ویلهم دکونیگ و مارک روتکو نسبت داد. ماتیس، پولاک و روتکو، سه نفر اول در این سبک بودند. ماتیس با نقاشی آتلیه سرخ به شهرت رسید، پولاک با استفاده از شیوه‌ای نو (که بعدها با عنوان نقاشی کنشی معروف شد) آثاری درهم پیچیده و باطراوت آفرید، و روتکو که از هرگونه خط نگاری پرهیز کرد و نام گذاری عددی ساده را جایگزین القاب سنگین پیشین کرد.

این سبک آمیزه‌ای از هیجان اکسپرسیونیستی، نگاره‌های ساده بدوی (نقاشی شنی سرخپوستی و باغ‌های ذن) و تجربه‌ای از نظم در غالب بی نظمی بود. هنرمندان این سبک بیش از آنکه در سبک باهم شباهت داشته باشند، در نگرش و دیدگاه دارای وجه اشتراکند: همه می‌خواهند قیود و تکنیک‌های سنتی و دستوری را زیر پا بگذارند و ضوابط دیرینه زیبایی شناختی را لغو اعلام کنند، که نمونه بارز آن نقاشی‌های جکسون پولاک است.

پانویس [ویرایش]

↑ لینتن(۱۳۸۲)، ص۴۵۵
منابع [ویرایش]

"Pollock, Jackson." Encyclopædia Britannica. 2006. Encyclopædia Britannica Online. 8 Nov. 2006 "http://www.britannica.com/eb/article-9001614 .
لینتن، نوربرت. تارخ هنر مدرن. ترجمهٔ رامین، علی. چاپ اول. تهران: نشر نی، ۱۳۸۲.
این یک نوشتار خُرد پیرامون افراد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
رده‌های صفحه: اهالی چیکو، کالیفرنیاآمریکایی‌های ایرلندی‌تبارافرادی که به باور خود الکلی هستنددرگذشتگان ۱۹۵۶ (میلادی)درگذشتگان در حادثه رانندگی زادگان ۱۹۱۲ (میلادی)نقاشان اهل آمریکا نقاشان هیجان‌نمایی انتزاعی هنرمندان معاصر

همچنین:
تحلیل نقاشی های نبوغ آمیز جکسون پولاک - آکاایران


تحلیل نقاشی های نبوغ آمیز جکسون پولاک

● دستان فراکتالی یک استاد
«جکسون پولاک» را با تابلو های نقاشی عجیبش می شناسند؛ تابلوهایی که در نگاه اول چیزی جز مخلوطی از رنگ های پاشیده شده به بوم نشان نمی دهند. اغلب منتقدان هم عصرش او را چیزی فراتر از یک نقاش عجیب که قلم مو را با حرکت هایی تصادفی روی بوم می کشد، نمی دانستند؛ اما «پولاک» در برابر آنها مقاومت می کرد و می گفت: «من می توانم جریان رنگ را روی بوم مهار کنم. آنها طرح های تصادفی نیستند.»



چند ده سالی باید می گذشت تا درستی گفته های او اثبات شود. در اواخر دهه ،۱۹۹۰ «ریچارد تیلور» فیزیکدان دانشگاه اورگون به بررسی گلچینی از آثار «جکسون پولاک» پرداخت و فهمید که آنها از الگوهای فراکتالی مشخصی تشکیل شده اند که تنها با پاشیدن یا ریختن رنگ بر روی بوم به وجود آمده اند. به نظر می رسید جک رنگ پاش سال ها پیش از آنکه ریاضیات لازم برای بررسی کارهایش ابداع شود، الگوهای فراکتالی را در نقاشی هایش به کار می برد.
به تازگی، تابلوهای جدیدی پیدا شده اند که احتمال می رود اثر «جکسون پولاک» باشند و شواهدی که «تیلور» در مورد سبک هنری «پولاک» به دست آورده است، می تواند نقش مهمی در تعیین نقاش این تابلوها داشته باشد. دستمزد مالی بالایی به «تیلور» پیشنهاد شد تا این تابلوها را با دقت بررسی کند؛ اما همان طور که خودش می گوید، بررسی تابلوها و نوشتن گزارش کار بسیار دشواری بود: «کار بسیار پرخطری بود. هر تابلوی رنگ پاشی «پولاک» میلیون ها دلار قیمت دارد.» در سال ،۱۹۹۸ یکی از آثار مشهور «پولاک» به نام قطب های آبی، اثر ۱۱ نوامبر ،۱۹۵۲ بیش از ۴۰ میلیون دلار قیمت گذاری شد. آنچه کار «تیلور» را دشوار می کرد، این بود که هرگونه نظر منفی در مورد تابلوها می توانست چندین صفر بسیار پرارزش را از مقابل قیمت این تابلوها حذف کند!
«جکسون پولاک»، دائم الخمری که زندگی پرتلاطمی داشت و در یک حادثه رانندگی جان خود را از دست داد، بعضی از آثار خود را به قیمتی بسیار ارزان با مواد غذایی و لوازم خانگی مبادله کرده بود! بنابراین خیلی طبیعی است که بتوان برخی از آن آثار را دوباره پیدا کرد. افراد بسیاری ادعا کرده اند تابلوهایی از «پولاک» را در اختیار دارند، اما تنها تعداد اندکی از آنها واقعی از آب درآمده اند. در سال ۱۹۹۵ و به وصیت لی «کرازنر»، بیوه «پولاک»، بنیاد «پولاک»- «کرازنر» تاسیس شد تا نظارت درستی بر آثار به جا مانده از «جکسون پولاک» داشته باشد. این بنیاد جایگزین کمیته بررسی آثار «پولاک» شد که پیش از این مسئولیت حفظ آثار «پولاک» را برعهده داشت.
بهار گذشته، خبری مبنی بر کشف ۳۲ اثر نقاشی جدید منسوب به «پولاک» اعلام شد که واکنش سریعی را در محافل هنری به دنبال داشت. به نظر می رسید تابلوهای تازه کشف شده پیشینه مبهمی نداشته باشند. الکس متر فرزند هربرت متر عکاس و مرسدس متر نقاش که دوستان نزدیک خانواده «پولاک» بودند، این تابلوها را در میان خرت و پرت های خانه پدری اش پیدا کرده اند. توضیحاتی که به دست خط هربرت متر نوشته شده است، نشان می دهد «پولاک» آنها را در دهه ۱۹۴۰ رسم کرده و برخی را به خانواده متر هدیه داده و برخی را نیز به آنها فروخته است!
الکس متر این تابلوها را به مارک بورقی که یک دلال آثار هنری است، نشان داد و او هم با الن لاندائو تماس گرفت، کارشناس آثار «پولاک» که مدتی نیز در بنیاد «پولاک»- «کرازنر» مشغول به کار بود. لاندائو در حال حاضر مشغول مهیا کردن نمایشگاهی هنری به مناسبت پنجاهمین سالمرگ «پولاک» است. این نمایشگاه «پولاک» - مترز ۲۰۰۶ نام دارد و مدیریت آن بر عهده بورقی و متر است و بار اصلی نمایشگاه روی این تابلوهای تازه کشف شده است.
اما همه با این کار موافق نیستند. تاریخ شناسان هنری دیگری هم هستند که این تابلو ها را کار «پولاک» نمی دانند و برخی شان به شدت به این نمایشگاه اعتراض کرده اند. یکی از این مخالفان، «فرانسیس اوکانر» است، از نویسندگان فهرست آثار «پولاک» و یکی از اعضای کمیته بررسی آثار «پولاک» پیش از تاسیس بنیاد «پولاک» - «کرازنر».
تعداد این تابلوهای جدید بسیار زیاد است، به طوری که به یک دهم تعداد تابلوهایی می رسد که «پولاک» در طول عمرش رسم کرده است و همین حساسیت موضوع را بیشتر می کند. به همین دلیل و همچنین بحث داغی که پیرامون اصل بودن این تابلوها بین کارشناسان درگرفت، بنیاد «پولاک»-«کرازنر» مصمم شد خود را وارد ماجرا کند. بنیاد تصمیم گرفت برای اثبات اصل بودن تابلوها دلایل دیگری را غیر از نظرات ضد و نقیض کارشناسان هنری فراهم کند. از آنجا که احتمال داشت این ماجرا به دادگاه کشیده شود، دلایل دیگر اهمیتی دوچندان داشت.
رویه سنتی قضاوت در مورد اصل بودن یک اثر هنری، ارزیابی بصری کارشناس و نظر کارشناسی او است، البته نوع مواد به کار رفته در اثر و هم چنین تاریخچه اثر نیز بخش مهمی از استدلال ها را تشکیل می دهند. اما همه کارشناسان متفق القول هستند که صرف ارزیابی بصری برای تشخیص اصل بودن یک اثر کافی نیست. «تیلور» می گوید: «وقتی یک کارشناس می خواهد تنها براساس مشاهداتش اظهارنظر کند، تنش فراوانی را تحمل می کند. درست مثل این است که از یک قلاب آویزان باشید؛ هر لحظه ممکن است از آن جدا شوید.
در مورد آثار «پولاک» نمی توان از تحلیل شیمیایی رنگ ها استفاده کرد، زیرا او از رنگ های معمولی استفاده می کرد، همان هایی که می توان در هر مغازه ای سراغشان را گرفت. از سوی دیگر، مجله لایف در سال ،۱۹۴۹ گزارشی را از «پولاک» و رهیافت جدیدش در هنر به چاپ رساند و همین کافی بود تا بسیاری از خوانندگان مجله براساس توضیحات کوتاهی که در مورد سبک نقاشی «پولاک» ارائه شده بود، شانس خود را امتحان کنند و نقاشی هایی شبیه به رنگ پاشی های «پولاک» رسم کنند.این درست که پیشینه این تابلوهای جدید کاملاً روشن است و کمتر کسی به تقلب دوستان نزدیک «پولاک» شک دارد، اما بعضی منتقدان می گویند ممکن است این تابلوها کار مرسدس متر باشد که آثار «پولاک» را تقلید کرده است. «پولاک» نقاشی هایش را روی بوم معمولی می کشید، اما تابلوهای مورد بحث روی بوم های مخصوصی کشیده شده اند که متر از آنها استفاده می کرده است و منتقدان همین را دلیلی بر کپی بودن این تابلوها می دانند. پاسخ گروه موافق این است که احتمالاً «پولاک» دوست داشته سبک کارش را روی بوم های متر هم بیازماید؛ هرچه باشد آنها دوستانی نزدیک و صمیمی بوده اند.
این طور شد که بنیاد تصمیم گرفت «تیلور» را به عنوان یک کارشناس بانفوذ وارد ماجرا کند. آنها شش تابلو را برای او فرستادند و این برای «تیلور» فرصت مناسبی بود تا تحقیقاتش را تعمیم دهد و درستی شان را به همه نشان دهد.
در اواخر دهه ،۱۹۹۰ «تیلور» که دانش آموخته دکترای رشته های فیزیک و نظریه هنر است، به بررسی این موضوع پرداخت که آیا می توان سبک رنگ پاشی «پولاک» را براساس هندسه فراکتالی توضیح داد. الگوهای فراکتالی، الگوهایی هستند که در بزرگ نمایی های مختلف خود را تکرار می کنند و معمولاً با سیستم های آشوبناک مرتبط می شوند. در دهه ،۱۹۷۰ ریاضیدانان با استفاده از نظریه آشوب توانستند الگوهای فراکتالی طبیعت را شناسایی کنند. سواحل دریاها، درختان و شعله ها، همه الگوهای فراکتالی دارند.
«تیلور» به دو دلیل حدس می زد آثار «پولاک» با هندسه فراکتالی مرتبط باشند. «پولاک» بوم را روی زمین پهن می کرد و در حین نقاشی دور آن حرکت می کرد؛ بدین ترتیب او با تمام بدنش رنگ ها را در تمام زاویه ها پخش می کرد. پیش از این ریاضیدانان نشان داده بودند هنگامی که انسان در شرایط نامتعادل قرار می گیرد، حرکت اندام هایش خواص فراکتالی از خود نشان می دهد. فیلم هایی که از نقاشی کردن «پولاک» گرفته شده بود، نشان می داد او در حالت های کنترل شده ای از عدم تعادل کار می کرد. از سوی دیگر، همین پاشیدن و ریختن رنگ روی بوم می توانست نوعی فرآیند آشوبناک محسوب شود.
«تیلور» مشغول تحقیق در مورد تجهیزات نانوالکترونیکی بود (این تجهیزات در خواص الکتریکی خود الگوهای فراکتالی نشان می دهند) که تصمیم گرفت زمان های استراحت خود را به بررسی پنج تابلوی رنگ پاشی «پولاک» اختصاص دهد. او تصاویر مناسبی از این تابلوها تهیه کرد و سپس درجه بندی هایی را که در برنامه ای رایانه ای ترسیم کرده بود روی تصاویر منطبق کرد. در نهایت، او توانست دو الگوی فراکتالی کاملاً مشخص را بیابد. یکی از آنها در مقیاس های بزرگ تر از ۵ سانتی متر دیده می شد و دیگری در ابعاد بین ۱ میلی متر تا ۵ سانتی متر.
این الگوهای فراکتالی نشان می دهد «پولاک» روی حرکت هایش کنترل داشته است. فراکتال های بزرگ مقیاس نشان از حرکت بدن نقاش دارد؛ اما فراکتال های ریزمقیاس تنها می توانند با تصمیم خود نقاش در مورد شرایطی چون ارتفاع از بوم، روانروی رنگ، زاویه و شدت پاشیدن رنگ ها روی بوم و عواملی از این دست ایجاد شده باشند.
«تیلور» هم چنین فهمید ابعاد فراکتالی آثار «پولاک» (کمیتی که پیچیدگی الگوهای فراکتالی را بیان می کند) در طول سال ها همراه با تکامل سبک نقاشی «پولاک» افزایش یافته است. به نظر می رسد «پولاک» ربع قرن پیش از آنکه هندسه فراکتالی رسماً معرفی شود، توانایی اش را در تولید الگوهای فراکتالی به رخ جهانیان کشیده بود.
«تیلور» در سال ۲۰۰۰ تحقیق مفصل تری را آغاز کرد تا بفهمد این الگوهای فراکتالی فقط مختص «پولاک» است یا این که افراد دیگری هم از آنها استفاده کرده اند. او جزیی ترین اطلاعاتی را که می توانست از نقاش به دست آورد، استفاده کرد؛ حرکت های «پولاک» را در فیلمی که در سال ۱۹۵۰ به هنگام کارش تهیه شده بود به دقت بررسی کرد و حتی از قطرات رنگی که به هنگام کار روی زمین افتاده بود نیز غافل نشد. در نهایت توانست مشخص کند درمیان تابلوهای شبیه به آثار «پولاک»، ۱۴ اثر اصل و کار خود «پولاک» است، ۳۷ اثر مربوط به دانشجویان دانشگاه اورگان که از «پولاک» کپی کرده بودند و ۴۶ نقاشی دیگر مربوط به نقاشانی گمنام با سابقه مجهول.
بررسی های «تیلور» نشان داد «پولاک» از شیوه های مختلفی در رسم تابلوهایش استفاده می کرد. بعضی وقت ها او قلم مو یا کاردک را روی بوم تکان می داد، یا می گذاشت رنگ روی قلم مو و کاردک جاری شود و قطره قطره روی بوم بیفتد، یا محتویات سطل رنگ را روی بوم می ریخت و یا سوراخ هایی را روی سطل رنگ ایجاد می کرد و سطل را فشار می داد تا رنگ فواره وار خارج شود و روی بوم پخش شود. اما تمام این روش های رنگ پاشی خصوصیات فراکتالی یکسانی داشتند.
«تیلور» با اشاره به این موضوع می گوید تنها اشتراکی که در آثار متنوع «پولاک» وجود داشت، ترکیبی فراکتالی بود که در طول سال ها منظم تکرار می شد. درست است که در دیگر آثار نقاشی رنگ پاشی هم الگوهای فراکتالی وجود دارند، اما هیچ یک از آنها دارای این گروه الگوهای فراکتالی خاص نبودند؛ شاید به این دلیل که هیچ یک از آن نقاشان ناگهان خود را مثل «پولاک» روی زمین نمی انداختند!
بنیاد «پولاک»- «کرازنر» آن شش تابلوی مشکوک را سال ۲۰۰۵ برای «تیلور» فرستاد، یک سال پس از این که وی در مقاله ای به نام نشانه های تشخیص الگوهای هنری نتایج بررسی هایش را شرح داد. «پولاک» با اعمال همان روش های آماری فهمید هیچ یک از این شش تابلو از هندسه فراکتالی موجود در آثار «پولاک» تبعیت نمی کنند. تفاوت های آشکاری در این تابلوها با خصوصیات آثار «پولاک» به چشم می خورد.
او در گزارشش به بنیاد «پولاک»-«کرازنر» نوشت: «البته باید خاطرنشان کنم نتایج این روش به تنهایی نمی تواند دلیلی بر اختصاص یافتن یک تابلوی رنگ پاشی به «جکسون پولاک» محسوب شود. اما از مقایسه این نتایج با شواهد دیگری مانند پیشینه تابلوها، قضاوت کارشناسان و آزمایش مواد استفاده شده در نقاشی می توان به نتیجه خوبی دست یافت.»
پس از آنکه «تیلور» گزارش رسمی خود را ارسال کرد، تا ماه ها سکوت حاکم شد. بنیاد «پولاک»-«کرازنر» تصمیم گرفت برای احترام به جهان هنر، اصل بودن هر ۳۲ تابلو را بررسی کند و آنگاه نظر خود را اعلام کند. اما هنوز امضای اعضای بنیاد خشک نشده بود که شایعات فراوانی پخش شد، از جمله این که بنیاد از بورقی خواسته است «تیلور» را برای بررسی دسته ای دیگر از تابلوها راضی کند. بورقی در این مورد می گوید: «من به کار «تیلور» احترام می گذارم، اما فکر نمی کنم برای تشخیص اصل بودن این تابلوها فقط باید به تحلیل فراکتالی آنها اکتفا کرد. خیلی وقت ها پیش می آید که نقاشان آثاری را به سبکی غیر از سبک معمول خود رسم می کنند.»
بنیاد اکنون تصمیم گرفته است گزارش «تیلور» را به اطلاع عموم برساند، هرچند که قضاوت رسمی و نهایی را مسکوت گذاشته است. منتقدانی مانند اوکانر از این گزارش استقبال کرده اند، زیرا آن را تاییدی بر نظر مخالف خود می دانند. بنیاد همچنین از تمامی کارشناسان آثار هنری «پولاک» دعوت کرده است تا به یک اتفاق نظر دست یابند. بنیاد در نامه ای که بدین منظور برای آنها فرستاده است، از تحقیقات «تیلور» با عنوان یک همکاری ارزشمند یاد کرده است.
حداقل تاثیر گزارش «تیلور» این است که ارزش تابلوهایی که متر پیدا کرده است بسیار کاهش می یابد؛ مگر آنکه گزارش نهایی بنیاد این تابلوها را اصل بداند و اوضاع به نفع او برگردد. اعتماد به تحلیل های الگویی در بررسی آثار هنری رو به افزایش است و در دنیای پولی امروز، این اعتماد و اطمینان است که قیمت کالا را مشخص می کند؛ فرقی نمی کند با چه کالایی سروکار داری: قهوه، طلا یا یک اثر هنری.

روزنامه شرق
ویرایش و تلخیص:آکاایران

قس عربی

بول جاکسون بولوک (Paul Jackson Pollock؛ 28 ینایر 1912 - 11 أغسطس 1956) کان رساماً أمریکیاً وأحد رواد حرکة التعبیریة التجریدیة. أشهر لوحات الفنان کانت مرسومة بواسطة تنقیط ورش الأصباغ على لوح جنفاص کبیر.
ولد جاکسون بولوک فی مدینة کودی بولایة وایومینغ الأمریکیة، ثم انتقل إلى نیویورک فی عام 1929 حیث قام بتدریسه توماس هارت بنتون. کان فی وقته مشهوراً جداً، وکانت زوجته لی کراسنر تساعده أثناء رسمه. أسلوبه کان مبتکراً بشکل کبیر. کان لبولوک مشکلة کبیرة مع الشرب. لا تزال لوحاته معروفة، وهی موجودة الآن فی العدید من المتاحف فی مختلف المناطق حول العالم. تم إنتاج فیلم وثائقی حوله فی عام 1951 (بإخراج هانز ناموث)، کما أنتج فیلم درامی عنه باسم "بولوک" سنة 1987 و1999. کانت حیاته قصیرة فقد مات فی حادث سیارات بالقرب من منزله فی لونغ بیتش بولایة نیویورک فی سنة 1956.
هذه بذرة مقالة عن حیاة شخصیة أمریکیة تحتاج للنمو والتحسین، فساهم فی إثرائها بالمشارکة فی تحریرها.
هناک المزید من الصور والملفات فی ویکیمیدیا کومنز حول: جاکسون بولوک
تصنیفات: أمریکیون أیرلندیونرسامون أمریکیون موالید 1912وفیات 1956

قس عبری
ג'קסון פולוק (באנגלית: Jackson Pollock;‏ 28 בינואר 1912 - 11 באוגוסט 1956), צייר מודרני אמריקאי.
ג'קסון פולוק נולד בשנת 1912 בקודי, ויומינג, את השכלתו רכש בלוס אנג'לס ובניו יורק. הוא היה חבר קרוב של רוברט מד'רוול, אקספרסיוניסט אבסטרקטי, והושפע ממנו רבות. תחילה עסק בציורים לא פיגורטיביים, אשר הושפעו מאוד מציורים ואמנות פרימיטיביים ובעיקר מהתרבות האינדיאנית.
ב-1946 החל לעסוק בטפטוף צבע. אז שפך צבע מתוך פחיות צבע ענקיות על קנבסים ענקיים שפרש על הרצפה. בנוסף לכלים השגרתיים השתמש בציוריו גם בסכינים ובמקלות. ב-11 באוגוסט 1956, נהרג פולוק בתאונת דרכים באיסט המפטון ניו יורק, בעת שנהג תחת השפעת אלכוהול.
תוכן עניינים [הסתרה]
1 יצירתו
2 ראו גם
3 לקריאה נוספת
4 קישורים חיצוניים
[עריכה]יצירתו

פולוק השתייך לאסכולת ניו יורק והיה שייך לאותו זרם באסכולה שעבד בשיטת ציור הפעולה: ציור שנוצר כשהרציונל אינו מפקח על הרגש כלל - לפי שיטה זו, הניסיון הוא לייצר דימוי המשוחרר ממגבלות ההגיון. פולוק למעשה מתעד בציוריו פעולות. ניתן לומר שיצירה מעין זו היא התפתחות טבעית של חקירה צורנית שעושה הציור המודרני.
בנוסף, פולוק מציע בעבודותיו מודל חדש לבדיקת היחסים בין האמן לבין הטבע, ושואל האם ייתכן כי האמן הוא הטבע.
הקנבסים של פולוק הופכים להיות סוג של זירת מאבק ובה כוריאוגרפיה, ומתוכם עולה שאלה על מעמד היוצר.
מחקרים שנעשו על עבודתו של פולוק מראים כי עבודתו מהווה פרקטל. כאשר מודדים את כמות הצבע במשבצת בעלת גודל מסוים, בציור מסוים, מוצאים כי אחוז השטח המכוסה בצבע נשאר קבוע בלי קשר לגודל המשבצת. כאשר משווים אחוז זה בעבודותיו לאורך השנים, מוצאים כי אחוז השטח המכוסה בצבע בעבודותיו של פולוק הלך וגדל.
ב-2006 השיג ציור מספר 5, 1948 האבסטרקטי של פולוק את המחיר הגבוה ביותר במכירה פומבית, כאשר נמכר ב-140 מיליון דולר. השיא נשבר בשנת 2011 כאשר משפחת המלוכה של קטאר רכשה את אחת היצירות בסדרת "שחקני הקלפים" של פול סזאן תמורת סכום של 250 מיליון דולר.
[עריכה]ראו גם

קלמנט גרינברג
מארק רותקו
[עריכה]לקריאה נוספת

גרינברג, קלמנט, ג'קסון פולוק: "השראה, חזון, החלטה אינטואיטיבית", המדרשה, גיליון מס' 3, 2000, עמ' 118-125.
[עריכה]קישורים חיצוניים

דנה ברוסטובסקי, לידה של ג'קסון פולוק באתר e-mago
קטגוריות: ציירים אמריקאיםאמני אסכולת ניו יורקהרוגי תאונות דרכים בארצות הברית
משובים קודמיםמשוב על הערך


قس ترکی استانبولی
Jackson Pollock (d. 28 Ocak 1912, Wyoming, ABD – 11 Ağustos 1956, New York, ABD), soyut dışavurumcu ressam, 20. yüzyılın en önemli sanatçılarındadır. Damlatma tekniği (drip painting) ile boya karıştırma, fırça kullanımı gibi alışılagelmiş uygulamaları bir kenara bırakmış, yere serdiği devasa boyutlardaki tuval bezleri üzerinde hareket ederek boyayı dökme, damlatma, fırlatma suretiyle sonradan aksiyon/hareket resmi adı verilen resimler yapmıştır. Bu özelliğinden ve 'kötü adam' imajından ötürü Jack the Dripper lakabıyla da anılmıştır.
1951'den sonra koleksiyonerler ve galerilerden daha değişik resimler yapması için baskılar gelmeye başlamış, bu baskılar karşısında Pollock'un varolan alkol sorunu daha da büyümüş, resimleri karanlıklaşıp figüratif öğeleri de kapsamaya başlamıştır. 1956'da yaptığı araba kazası sonucu ölmüştür.
Harekete ve sürece verdiği beden sanatı, süreç sanatı, performans sanatı, Fluxus, happening'ler gibi birçok çağdaş akımın temelini hazırlamıştır.
"Pollock" adlı filmde de ünlü ressamın fırtınalı hayatı ele alınmıştır. Bu film ile Ed Harris en iyi erkek oyuncu dalında 2000 yılı akademi ödülü adaylığı kazanmıştır.
Dış bağlantılar [değiştir]

Jacson Pollock
Quiz: Pollock or birds?

Vikisöz'de
Jackson Pollock sözleri bulunur.
Kategoriler: 1912 doğumlular1956 yılında ölenlerJackson PollockABD'li ressamlar

قس انگلیسی

Paul Jackson Pollock (January 28, 1912 – August 11, 1956), known as Jackson Pollock, was an influential American painter and a major figure in the abstract expressionist movement. He was well known for his uniquely defined style of drip painting.
During his lifetime, Pollock enjoyed considerable fame and notoriety. He was regarded as a mostly reclusive artist. He had a volatile personality, and struggled with alcoholism for most of his life. In 1945, he married the artist Lee Krasner, who became an important influence on his career and on his legacy.[4]
Pollock died at the age of 44 in an alcohol-related car accident. In December 1956, the year of his death, he was given a memorial retrospective exhibition at the Museum of Modern Art (MoMA) in New York City, and a larger more comprehensive exhibition there in 1967. More recently, in 1998 and 1999, his work was honored with large-scale retrospective exhibitions at MoMA and at The Tate in London.[5][6]
In 2000, Pollock was the subject of an Academy Award–winning film Pollock directed by and starring Ed Harris.
Contents [show]
[edit]Early life

Pollock was born in Cody, Wyoming in 1912,[7] the youngest of five sons. His parents, Stella May (McClure) and LeRoy Pollock, grew up in Tingley, Iowa. His father had been born McCoy but took the surname of his neighbors, who adopted him after his own parents had died within a year of each other. Stella and LeRoy Pollock were Presbyterian; the former, of Irish descent; the latter, of Scotch-Irish descent.[8] LeRoy Pollock was a farmer and later a land surveyor for the government.[7] Jackson grew up in Arizona and Chico, California. While living in Echo Park, California, he enrolled at Los Angeles' Manual Arts High School,[9] from which he was expelled, after having been expelled from another high school in 1928. During his early life, he experienced Native American culture while on surveying trips with his father.[7][10] In 1930, following his brother Charles Pollock, he moved to New York City where they both studied under Thomas Hart Benton at the Art Students League of New York. Benton's rural American subject matter shaped Pollock's work only fleetingly, but his rhythmic use of paint and his fierce independence were more lasting influences.[7] From 1938 to 1942, Pollock worked for the WPA Federal Art Project.[11]
In attempts to fight his alcoholism, from 1938 through 1941 Pollock underwent Jungian psychotherapy with Dr. Joseph Henderson and later with Dr. Violet Staub de Laszlo in 1941-1942. Henderson made the decision to engage him through his art and had Pollock make drawings, which led to the appearance of many Jungian concepts in his paintings.[12][13] Recently it has been hypothesized that Pollock might have had bipolar disorder.[14]
[edit]The Springs period and the unique technique



No. 5, 1948
In October 1945, Pollock married American painter Lee Krasner, and in November they moved to what is now known as the Pollock-Krasner House and Studio, at 830 Springs Fireplace Road, in the Springs area of East Hampton, on Long Island, NY. Peggy Guggenheim lent them the down payment for the wood-frame house with a nearby barn that Pollock converted into a studio. There he perfected the technique of working with paint with which he would become permanently identified.
Pollock was introduced to the use of liquid paint in 1936 at an experimental workshop operated in New York City by the Mexican muralist David Alfaro Siqueiros. He later used paint pouring as one of several techniques on canvases of the early 1940s, such as "Male and Female" and "Composition with Pouring I." After his move to Springs, he began painting with his canvases laid out on the studio floor, and he developed what was later called his "drip" technique, turning to synthetic resin-based paints called alkyd enamels, which, at that time, was a novel medium. Pollock described this use of household paints, instead of artist’s paints, as "a natural growth out of a need."[15] He used hardened brushes, sticks, and even basting syringes as paint applicators. Pollock's technique of pouring and dripping paint is thought to be one of the origins of the term action painting. With this technique, Pollock was able to achieve a more immediate means of creating art, the paint now literally flowing from his chosen tool onto the canvas. By defying the convention of painting on an upright surface, he added a new dimension by being able to view and apply paint to his canvases from all directions. One possible influence on Pollock was the work of the Ukrainian American artist Janet Sobel (1894–1968) (born Jennie Lechovsky). Sobel's work is related to the so-called "drip paintings" of Jackson Pollock.[16] Peggy Guggenheim included Sobel's work in her The Art of This Century Gallery in 1945. The critic Clement Greenberg, with Jackson Pollock, saw Sobel's work there in 1946,[17] and in his essay "American-Type' Painting" Greenberg cited those works as the first instance of all-over painting he had seen, stating that "Pollock admitted that these pictures had made an impression on him".[18]
In the process of making paintings in this way, he moved away from figurative representation, and challenged the Western tradition of using easel and brush. He also moved away from the use of only the hand and wrist, since he used his whole body to paint. In 1956, Time magazine dubbed Pollock "Jack the Dripper" as a result of his unique painting style.[19]
My painting does not come from the easel. I prefer to tack the unstretched canvas to the hard wall or the floor. I need the resistance of a hard surface. On the floor I am more at ease. I feel nearer, more part of the painting, since this way I can walk around it, work from the four sides and literally be in the painting.
I continue to get further away from the usual painter's tools such as easel, palette, brushes, etc. I prefer sticks, trowels, knives and dripping fluid paint or a heavy impasto with sand, broken glass or other foreign matter added.
When I am in my painting, I'm not aware of what I'm doing. It is only after a sort of 'get acquainted' period that I see what I have been about. I have no fear of making changes, destroying the image, etc., because the painting has a life of its own. I try to let it come through. It is only when I lose contact with the painting that the result is a mess. Otherwise there is pure harmony, an easy give and take, and the painting comes out well.
—Jackson Pollock, My Painting, 1956
Pollock observed Indian sandpainting demonstrations in the 1940s. Other influences on his dripping technique include the Mexican muralists and Surrealist automatism. Pollock denied "the accident"; he usually had an idea of how he wanted a particular piece to appear. His technique combined the movement of his body, over which he had control, the viscous flow of paint, the force of gravity, and the absorption of paint into the canvas. It was a mixture of controllable and uncontrollable factors. Flinging, dripping, pouring, and spattering, he would move energetically around the canvas, almost as if in a dance, and would not stop until he saw what he wanted to see.
Studies by Taylor, Micolich and Jonas have examined Pollock's technique and have determined that some works display the properties of mathematical fractals.[20] They assert that the works become more fractal-like chronologically through Pollock's career.[21] The authors even speculate that Pollock may have had an intuition of the nature of chaotic motion, and attempted to form a representation of mathematical chaos, more than ten years before "Chaos Theory" itself was proposed. Other experts[22] suggest that Pollock may have merely imitated popular theories of the time in order to give his paintings a depth not previously seen.


Pollock's Studio in Springs, New York.
In 1950, Hans Namuth, a young photographer, wanted to take pictures (both stills and moving) of Pollock at work. Pollock promised to start a new painting especially for the photographic session, but when Namuth arrived, Pollock apologized and told him the painting was finished. Namuth's comment upon entering the studio:
A dripping wet canvas covered the entire floor … There was complete silence … Pollock looked at the painting. Then, unexpectedly, he picked up can and paint brush and started to move around the canvas. It was as if he suddenly realized the painting was not finished. His movements, slow at first, gradually became faster and more dance like as he flung black, white, and rust colored paint onto the canvas. He completely forgot that Lee and I were there; he did not seem to hear the click of the camera shutter … My photography session lasted as long as he kept painting, perhaps half an hour. In all that time, Pollock did not stop. How could one keep up this level of activity? Finally, he said 'This is it.'
Pollock’s finest paintings… reveal that his all-over line does not give rise to positive or negative areas: we are not made to feel that one part of the canvas demands to be read as figure, whether abstract or representational, against another part of the canvas read as ground. There is not inside or outside to Pollock’s line or the space through which it moves…. Pollock has managed to free line not only from its function of representing objects in the world, but also from its task of describing or bounding shapes or figures, whether abstract or representational, on the surface of the canvas.
—Karmel, 132
[edit]The 1950s

Pollock's most famous paintings were made during the "drip period" between 1947 and 1950. He rocketed to popular status following an August 8, 1949 four-page spread in Life magazine that asked, "Is he the greatest living painter in the United States?" At the peak of his fame, Pollock abruptly abandoned the drip style.[23]
Pollock's work after 1951 was darker in color, including a collection painted in black on unprimed canvases. This was followed by a return to color,[24] and he reintroduced figurative elements. During this period Pollock had moved to a more commercial gallery and there was great demand from collectors for new paintings. In response to this pressure, along with personal frustration, his alcoholism deepened.[25]
[edit]From naming to numbering

Pollock wanted an end to the viewer's search for representational elements in his paintings, and so he abandoned titles and started numbering the paintings instead. Of this, Pollock commented: "...look passively and try to receive what the painting has to offer and not bring a subject matter or preconceived idea of what they are to be looking for." Pollock's wife, Lee Krasner, said Pollock "used to give his pictures conventional titles... but now he simply numbers them. Numbers are neutral. They make people look at a picture for what it is—pure painting."[15]
[edit]Death



Jackson Pollock's grave in the rear with Lee Krasner's grave in front in the Green River Cemetery.
In 1955, Pollock painted Scent and Search which would be his last two paintings.[26] Pollock did not paint at all in 1956.[24] After struggling with alcoholism for his entire adult life, Pollock, on August 11, 1956, at 10:15 pm, died in a single-car crash in his Oldsmobile convertible while driving under the influence of alcohol. One of the passengers, Edith Metzger, was also killed in the accident, which occurred less than a mile from Pollock's home. The other passenger, Pollock's mistress Ruth Kligman, survived.[27] After Pollock's demise at age 44, his widow, Lee Krasner, managed his estate and ensured that Pollock's reputation remained strong despite changing art-world trends. They are buried in Green River Cemetery in Springs with a large boulder marking his grave and a smaller one marking hers.
[edit]Legacy

The Pollock-Krasner House and Studio is owned and administered by the Stony Brook Foundation, a non-profit affiliate of Stony Brook University. Regular tours of the house and studio occur from May through October.
A separate organization, the Pollock-Krasner Foundation, was established in 1985. The Foundation functions as the official Estate for both Pollock and his widow Lee Krasner, but also, under the terms of Krasner's will, serves "to assist individual working artists of merit with financial need."[28] The U.S. copyright representative for the Pollock-Krasner Foundation is the Artists Rights Society (ARS).[29]
His papers were donated by Lee Krasner in 1983 to the Archives of American Art. They were later included with Lee Krasner's own papers. The Archives of American Art also houses the Charles Pollock Papers which includes correspondence, photographs, and other files relating to his brother, Jackson Pollock.
[edit]In pop culture and media

In 1960, Ornette Coleman's album Free Jazz: A Collective Improvisation featured a Pollock painting as its cover artwork.
British indie band The Stone Roses were heavily influenced by Pollock, with their cover artwork being pastiches of his work.[30]
In 2000, the biographical film Pollock was released. Marcia Gay Harden won the Academy Award for Best Supporting Actress for her portrayal of Lee Krasner. The movie was the project of Ed Harris who portrayed Pollock and directed it. He was nominated for the Academy Award for Best Actor.
In 2003, twenty-four Pollock-esque paintings and drawings were found in a Wainscott, New York locker. There is an inconclusive ongoing debate about whether or not these works are Pollock originals. Physicists have argued over whether fractals can be used to authenticate the paintings. This would require an analysis of geometric consistency of the paint splatters in Pollock's work at a microscopic level, and would be measured against the finding that patterns in Pollock's paintings increased in complexity with time.[31] Analysis of the synthetic pigments shows that some were not patented until the 1980s, and therefore that it is highly improbable that Pollock could have used such paints.[32][33] In 2006 a documentary, Who the #$&% Is Jackson Pollock? was made concerning Teri Horton, a truck driver who in 1992 bought an abstract painting for the price of five dollars at a thrift store in California. This work may be a lost Pollock painting; its authenticity, however, remains debated.
In September 2009, Henry Adams claimed in Smithsonian Magazine that Pollock had written his name in his famous painting "Mural"[34]
[edit]Relationship to Native American art

Pollock stated: “I feel nearer, more a part of the painting, since this way I can walk round it, work from the four sides and literally be in the painting. This is akin to the methods of the Indian sand painters of the West.”[35]
[edit]Critical debate

Pollock's work has always polarized critics and has been the focus of many important critical debates.
In a famous 1952 article in ARTnews, Harold Rosenberg coined the term "action painting," and wrote that "what was to go on the canvas was not a picture but an event. The big moment came when it was decided to paint 'just to paint.' The gesture on the canvas was a gesture of liberation from value — political, aesthetic, moral." Many people assumed that he had modeled his "action painter" paradigm on Pollock.
Clement Greenberg supported Pollock's work on formalistic grounds. It fit well with Greenberg's view of art history as a progressive purification in form and elimination of historical content. He therefore saw Pollock's work as the best painting of its day and the culmination of the Western tradition going back via Cubism and Cézanne to Manet.
The critic Robert Coates once derided a number of Pollock’s works as “mere unorganized explosions of random energy, and therefore meaningless.” [36]
Some posthumous exhibitions of Pollock's work were sponsored by the Congress for Cultural Freedom, an organization to promote American culture and values backed by the CIA. Certain left-wing scholars, most prominently Eva Cockcroft, argue that the U.S. government and wealthy elite embraced Pollock and abstract expressionism in order to place the United States firmly in the forefront of global art and devalue socialist realism.[37][38] In the words of Cockcroft, Pollock became a "weapon of the Cold War".[39]
Painter Norman Rockwell's work Connoisseur[40] also appears to make a commentary on the Pollock style. The painting is of the back of a suited man standing in front of a Jackson Pollock-like spatter painting.
Reynold's News in a 1959 headline said, "This is not art — it's a joke in bad taste."[37]
[edit]List of major works



Autumn Rhythm, 1950, Metropolitan Museum of Art


Number 1, 1950 (Lavender Mist), National Gallery of Art, Washington, D.C.
(1942) Male and Female Philadelphia Museum of Art[41]
(1942) Stenographic Figure Museum of Modern Art[42]
(1943) Mural University of Iowa Museum of Art,[43] Currently on loan to the Des Moines Art Center
(1943) Moon-Woman Cuts the Circle[44]
(1943) The She-Wolf Museum of Modern Art[45]
(1943) Blue (Moby Dick) Ohara Museum of Art[46]
(1945) Troubled Queen Museum of Fine Arts, Boston[47]
(1946) Eyes in the Heat Peggy Guggenheim Collection, Venice[48]
(1946) The Key Art Institute of Chicago[49]
(1946) The Tea Cup Collection Frieder Burda[50]
(1946) Shimmering Substance, from The Sounds In The Grass Museum of Modern Art[51]
(1947) Portrait of H.M. University of Iowa Museum of Art,[52] currently housed at the Figge Art Museum[53]
(1947) Full Fathom Five Museum of Modern Art[54]
(1947) Cathedral Dallas Museum of Art[55]
(1947) Enchanted Forest Peggy Guggenheim Collection[56]
(1947) Lucifer Iris & B. Gerald Cantor Center for Visual Arts[57]
(1948) Painting[58]
(1948) Number 5 (4 ft x 8 ft) Private collection
(1948) Number 8- At Neuburger Museum at the State University of New York at Purchase.
(1948) Number 13A: Arabesque- At Yale University Art Gallery in New Haven, Connecticut.
(1948) Composition (White, Black, Blue and Red on White) New Orleans Museum of Art[59]
(1948) Summertime: Number 9A Tate Modern
(1949) Number 1 Museum of Contemporary Art, Los Angeles[60]
(1949) Number 3
(1949) Number 10 Museum of Fine Arts, Boston[61]
(1950) Number 1, 1950 (Lavender Mist) National Gallery of Art[62]
(1950) Mural on Indian red ground, 1950 Tehran Museum of Contemporary Art[63]
(1950) Autumn Rhythm (Number 30), 1950 Metropolitan Museum of Art[64]
(1950) Number 29, 1950 National Gallery of Canada[65]
(1950) One: Number 31, 1950 Museum of Modern Art[66]
(1950) No. 32[67]
(1951) Number 7 National Gallery of Art[68]
(1951) Black & White
(1952) Convergence Albright-Knox Art Gallery[69]
(1952) Blue Poles: No. 11, 1952 National Gallery of Australia[70]
(1953) Portrait and a Dream Dallas Museum of Art[71]
(1953) Easter and the Totem The Museum of Modern Art[72]
(1953) Ocean Greyness[73]
(1953) The Deep
[edit]Art market

In 1973, Blue Poles (Blue Poles: Number 11, 1952), was purchased by the Australian Whitlam Government for the National Gallery of Australia for US $2 million (AU $1.3 million at the time of payment). At the time, this was the highest price ever paid for a modern painting. The painting is now one of the most popular exhibits in the gallery.[74] It was a centerpiece of the Museum of Modern Art's 1998 retrospective in New York, the first time the painting had returned to America since its purchase.
In November 2006, Pollock's No. 5, 1948 became the world's most expensive painting, when it was sold privately to an undisclosed buyer for the sum of $140,000,000. Another artist record was established in 2004, when No. 12 (1949), a medium-sized drip painting that had been shown in the United States Pavilion at the 1950 Venice Biennale, fetched $11.7 million at Christie's, New York.[75] In 2012, Number 28, 1951, one of the artist’s combinations of drip and brushwork in shades of silvery gray with red, yellow and shots of blue and white, also sold at Christie's, New York, for $20.5 million — $23 million with fees — within its estimated range of $20 million to $30 million.[76]
[edit]Influence

Pollock's staining into raw canvas was adapted by Color Field painters Helen Frankenthaler and Morris Louis. Frank Stella made all over composition a hallmark of his works of the 1960s. Happenings artist Allan Kaprow, sculptors Richard Serra, Eva Hesse and many contemporary artists have retained Pollock’s emphasis on the process of creation and were influenced by his approach to making art, rather than by the look of his work. [77]
[edit]See also

Biography portal
All-over painting
Pollock-Krasner House and Studio
[edit]Notes

^ Pepe Karmel, Kirk Varnedoe, Jackson Pollock, interviews, articles, and reviews Retrieved December 29, 2010
^ CBS Sunday Morning Retrieved December 29, 2010
^ Leonhard Emmerling, Jackson Pollock 1912-1956 Retrieved December 29, 2010
^ Naifeh, Steven and Smith, Gregory White, Jackson Pollock: An American saga, p.503, Published by Clarkson N. Potter, Inc.1989, ISBN 0-517-56084-4
^ Varnedoe, Kirk and Karmel, Pepe, Jackson Pollock: Essays, Chronology, and Bibliography. Exhibition catalog, New York: The Museum of Modern Art, Chronology pp. 315–329, 1998, ISBN 0-87070-069-3.
^ Horsley, Carter B., Mud Pies, Jackson Pollock, Museum of Modern Art, November 1, 1998 to February 2, 1999, The Tate Gallery, London March 11 to June 6, 1999 While it is de rigueur to concentrate on the signature works that define an artist’s "style," it is very important to understand its evolution...
^ a b c d Piper, David. The Illustrated History of Art, ISBN 0-7537-0179-0, p460-461.
^ B. H. Friedman, Jackson Pollock: Energy Made Visible, p.4. Da Capo Press, 1995, ISBN 0-306-80664-9
^ "Our Lady of Loretto Elementary School: Local History Timeline". Retrieved 2011=06-24.
^ Robert Sickels, The 1940s, p.223. Greenwood Publishing Group, 2004, ISBN 0-313-31299-0
^ "Jackson Pollock". The American Museum of Beat Art. Retrieved 2007-09-28.
^ Abstract Expressionism, Jackson Pollock's "Psychoanalytic Drawings" Paintings" Retrieved July 24, 2010
^ Stockstad, Marilyn (2005). Art History. Upper Saddle River, New Jersey: Pearson Education, Inc.. ISBN 0-13-145527-3.
^ Rothenberg, A. (2001). "Bipolar illness, creativity, and treatment". The Psychiatric quarterly 72 (2): 131–147. DOI:10.1023/A:1010367525951. PMID 11433879. edit
^ a b Boddy-Evans, Marion. "What Paint Did Pollock Use?". about.com. Retrieved 2007-09-28.
^ http://www.hollistaggart.com/artists/biography/janet_sobel/
^ http://bigthink.com/ideas/18624
^ Jackson Pollock: interviews, articles, and reviews By Pepe Karmel, Kirk Varnedoe
^ "The Wild Ones". Time (magazine). 1956-02-20. Retrieved 2008-09-15.
^ Pollock or Not? Can Fractals Spot a Fake Masterpiece?, by JR Minkel for Scientific American, October 31, 2007. Retrieved January 29, 2009.
^ Taylor, Richard; Micolich, Adam P.; Jonas, David. "Can Science Be Used To Further Our Understanding Of Art?". Retrieved 2008-09-15.
^ Ouellette, Jennifer (2001-11-01). "Physicist Richard Taylor's study". Discover magazine. Retrieved January 28, 2009.
^ Jerry Saltz. "The Tempest" (reprint). Artnet.com. Retrieved 2009-08-30.
^ a b "Biography". Jackson-pollock.com. Retrieved 2007-09-28.
^ Downfall of Pollock. Retrieved July 23, 2010.
^ Abstract Expressionism in 1955. Retrieved August 28, 2009.
^ Varnedoe, Kirk and Karmel, Pepe, Jackson Pollock: Essays, Chronology, and Bibliography. Exhibition catalog, New York: The Museum of Modern Art, Chronology, p.328, 1998, ISBN 0-87070-069-3
^ "The Pollock-Krasner Foundation website: Press Release page". Pkf.org. Retrieved 2009-08-30.
^ "Most frequently requested artists list of the Artists Rights Society". Arsny.com. Retrieved 2009-08-30.
^ Squire, John (May 13, 2004). "Pollock, paint and me". The Guardian (London). Retrieved 2010-05-05.
^ Schreyach, Michael (2007-08-01). "I am nature". Apollo. Retrieved 2009-06-02. "An attempt has been made to determine the authenticity of some newly discovered paintings that may be by Jackson Pollock on the basis of a belief that his art incorporates fractal patterns seen in the natural world"
^ Kennedy, Randy (December 2, 2006). "The Case of Pollock’s Fractals Focuses on Physics". New York Times. Retrieved 2009-08-30.
^ McGuigan, Cathleen (August 20–27, 2007). "Seeing Is Believing? Is this a real Jackson Pollock? A mysterious trove of pictures rocks the art world". Newsweek. Retrieved 2009-08-30.[dead link]
^ Smithsonian Magazine, Decoding Jackson Pollock
^ Jackson Pollock, "My Painting", in Pollock: Painting (edited by Barbara Rose), Agrinde Publications Ltd: New York (1980), page 65; originally published in Possibilities I, New York, Winter 1947-8
^ "If It’s So Easy, Why Don’t You Try It", Steven McElroy, New York Times, December 3, 2010
^ a b "Expression of an age". Pubs.socialistreviewindex.org.uk. Retrieved 2009-08-30.
^ Saunders, F. S. (2000), The Cultural Cold War. The CIA and the World of Arts and Letters, New York: Free Press.
^ Eva Cockcroft, ‘Abstract Expressionism, Weapon of the Cold War’ in Artforum vol.12, no.10, June 1974, pp. 43–54.
^ Rockwell, Norman the Artchive
^ "Male and Female" (jpeg). www.ibiblio.org.
^ "Stenographic Figure" (jpeg). www.ibiblio.org.
^ "UIMA: Mural". Uiowa.edu. Retrieved 2009-08-30.
^ "Moon-Woman Cuts the Circle" (jpeg). www.beatmuseum.org.
^ "The She-Wolf" (jpeg). www.ibiblio.org.
^ "Blue (Moby Dick)" (jpeg). www.ibiblio.org.
^ "Troubled Queen". www.mfa.org.
^ "Eyes in the Heat" (jpeg). www.ibiblio.org.
^ "The Key" (jpeg). www.ibiblio.org.
^ "The Tea Cup" (jpeg). www.ibiblio.org.
^ "Shimmering Substance" (jpeg). www.ibiblio.org.
^ "Portrait of H.M.". digital.lib.uiowa.edu.
^ Posted by University of Iowa Museum of Art (2009-03-24). "Art Matters: UIMA moves first paintings into the Figge Art Museum". Uima.blogspot.com. Retrieved 2009-08-30.
^ "Full Fathom Five" (jpeg). www.ibiblio.org.
^ "Jackson Pollock - Painting - Cathedral". Beatmuseum.org. Retrieved 2009-08-30.
^ "Enchanted Forest" (jpeg). www.guggenheimcollection.org.
^ Baker, Kenneth (June 14, 2011). "Anderson Gallery a major art donation to Stanford". San Francisco Chronicle. Retrieved 2011-06-14.
^ "Painting" (jpeg). www.centrepompidou.fr.
^ "New Orleans Museum of Art Educational Guide". www.noma.org.
^ "Number 1". www.moca.org.
^ "Number 10". www.mfa.org.
^ "Number 1, 1950 (Lavender Mist)" (jpeg). www.ibiblio.org.
^ "Mural on indian red ground, 1950". http://www.artcyclopedia.com/masterscans/l164.html.
^ "Autumn Rhythm (Number 30)". The Metropolitan Museum of Art, New York. Retrieved 2009-08-30.
^ "Artist Page: Jackson Pollock". Cybermuse.gallery.ca. Retrieved 2009-08-30.
^ "One: Number 31, 1950". MoMA. Retrieved 2009-08-30.
^ "Jackson Pollock - Kunstsammlung NRW". Kunstsammlung.de. 2006-02-17. Retrieved 2009-08-30.[dead link]
^ "Number 7, 1951 - Image". Nga.gov. Retrieved 2009-08-30.
^ "Convergence". www.albrightknox.org.
^ "Blue poles". Nga.gov.au. Retrieved 2009-08-30.
^ Jones, Jonathan (2003-07-05). "Portrait and a Dream". London: The Guardian. Retrieved 2009-08-30.
^ "Easter and the Totem" (jpeg). www.ibiblio.org.
^ "Ocean Greyness" (jpeg). www.artbarreiro.com.
^ "Our Poles world's top-priced painting?". The Canberra Times. November 4, 2006.
^ Jackson Pollock, No. 12 (1949) Christie's New York, 11 May 2004.
^ Carol Vogel (May 8, 2012), Record Sales for a Rothko and Other Art at Christie’s New York Times.
^ "Jackson Pollock's Unique Style".
[edit]References

Herskovic, Marika, American Abstract and Figurative Expressionism Style Is Timely Art Is Timeless An Illustrated Survey With Artists' Statements, Artwork and Biographies. (New York School Press, 2009.) ISBN 978-0-9677994-2-1. p. 127; p. 196-199
Herskovic, Marika.American Abstract Expressionism of the 1950s An Illustrated Survey, (New York School Press, 2003.) ISBN 0-9677994-1-4. pp. 262–265
Herskovic, Marika. New York School Abstract Expressionists Artists Choice by Artists, (New York School Press, 2000.) ISBN 0-9677994-0-6. p. 18; p. 38; pp. 278–281
Karmel, Pepe, (Ed),Jackson Pollock: Key Interviews, Articles and Reviews Museum of Modern Art, Pepe Karmel, and Kirk Varnedoe (Editors), Publisher: Abrams,Harry N Inc., ISBN 0-87070-037-5, 1999.
Varnedoe, Kirk and Karmel, Pepe, Jackson Pollock: Essays, Chronology, and Bibliography. Exhibition catalog, New York: The Museum of Modern Art, 1998, ISBN 0-87070-069-3.
O'Connor, Francis V. Jackson Pollock [exhibition catalogue] (New York, Museum of Modern Art, [1967]) OCLC 165852
Taylor, Richard; Micolich, Adam; Jonas, David: Fractal Expressionism, Physics World, October 1999
Naifeh, Steven and Smith, Gregory White, Jackson Pollock:an American saga, Published by Clarkson N. Potter, Inc.1989, ISBN 0-517-56084-4
http://www.jackson-pollock.com/didyouknow.html
http://www.nytimes.com/2002/02/15/arts/art-in-review-janet-sobel.html?pagewanted=1 ART IN REVIEW By Roberta Smith The New York Times — PDF available for download)
http://www.mcah.columbia.edu/arthumanities/mov/arthum_pollock_studio.mov
[edit]External links

Wikiquote has a collection of quotations related to: Jackson Pollock
Wikimedia Commons has media related to: Jackson Pollock
Pollock-Krasner House and Study Center
Pollock-Krasner Foundation
Jackson Pollock at The Art Story Foundation
Pollock on Museum Web Paris
Pollock and The Law
National Gallery of Art web feature, includes highlights of Pollock's career, numerous examples of his work, photographs and motion footage of Pollock, plus an in-depth discussion of his 1950 painting Lavender Mist.
Blue Poles at the NGA
One. Number 31, 1950 smARThistory
Jackson Pollock's Number One 1948; How Can We Be Abandoned and Accurate at the Same Time? by Lore Mariano
Fractal Expressionism – the fractal qualities of Pollock's drip paintings.
Understanding Abstract Art by Harley Hahn
Ed Pilkington, Pollock cache may have been painted after artist's death, The Guardian, November 30, 2007
Jackson Pollock Papers at the Smithsonian's Archives of American Art
Works by Jackson Pollock (public domain in Canada)
A talk given at the Museum of Modern Art in NYC titled: "Jackson Pollock, John Cage and William Burroughs"
pictures of Pollock, slideshow Life Magazine
[edit]Museums
Jackson Pollock at the Museum of Modern Art
Pollock collection at Guggenheim NY site
Los Angeles County Museum of Art (LACMA), Los Angeles, California
Museum of Contemporary Art (MoCA), Los Angeles, California
Jackson Pollock at the Israel Museum, Jerusalem
View page ratings
Rate this page
What's this?
Trustworthy
Objective
Complete
Well-written
I am highly knowledgeable about this topic (optional)

Submit ratings
Categories: 1912 births1956 deaths20th-century paintersAbstract expressionist artistsAmerican paintersAmerican people of Irish descentAmerican people of Scotch-Irish descentArt Students League of New York alumniArtists from New YorkArtists from WyomingEast Hampton (town), New YorkFederal Art ProjectPeople from Chico, CaliforniaPeople from Echo Park, Los AngelesPeople from Park County, WyomingPeople of the New Deal arts projectsPeople self-identifying as alcoholicsRoad accident deaths in New York