نسپاسی . [ ن َ ] (حامص مرکب ) ناسپاسی . ناشکری . کافرنعمتی . کفران . ناسپاس بودن
: نشانه ی ْ بندگی شکر است هرگز مردم دانا
ز نسپاسی ز حد بندگی اندر نیاجارد.
ناصرخسرو.
-
نسپاسی کردن ؛ ناشکری کردن
: نباید کرد نسپاسی بدین سان
کز او در کار خود گردی پشیمان .
(ویس و رامین ).