ابتزال
نویسه گردانی:
ʼBTZʼL
ابتزال . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) شکافتن . شق شدن . شکافته شدن . || شکفتن (در غنچه ). || سوراخ شدن .
واژه های همانند
۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
ابتذال . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) صرف چیزی را بسیار. بادروزه داشتن جامه یعنی جامه برای کار پوشیدن . دائم بکار داشتن جامه و جز آن . ناپاک و زبون...
ابتذال. الف. بسیار به کار بردن چیزی تا اندازه ای که از ارزش آن بکاهد. ب. بی ارزشی، پستی. (منبع: فرهنگ فارسی معین)
رجوع شود به ابتذال.