ابوالحسن
نویسه گردانی:
ʼBWʼLḤSN
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن ابی زید محمدبن علی نحوی استرآبادی ، ملقب به فصیحی . در نحو شاگرد عبدالقاهر جرجانی و استاد ملک النحاة حسن بن صافی است . و ابوطاهر سلفی حافظ اصفهانی از فصیحی روایت کند. وی پس از خطیب تبریزی دیری تدریس نحو نظامیه ٔبغداد میکرد و خطی در نهایت حسن و صحت داشت و کتب بسیاری از ادب بقلم او متداول بوده است . عاقبت او را بعلت تعصب در تشیع از شغل تدریس عزل و ابومنصور جوالیقی را بجای او نصب کردند. وفات وی در ذی حجه ٔ 516 هَ . ق . به بغداد بود. ابن خلکان گوید علت نسبت او را به فصیح نمیدانم شاید منسوب بکتاب الفصیح ثعلب باشد.
واژه های همانند
۶۰۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۴۲ ثانیه
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) مختاربن عبدالرحمن بن مختاربن شهر رعینی ، معروف به ابن شهر. یکی از علماء هندسه و نجوم و لغت و نحو و حد...
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) مرزبان سغدی . رجوع به حبیب السیر ج 1 ص 341 شود. ۞
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) مسددبن مسرهد. رجوع به مسدد... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) مسعودی علی بن الحسین . رجوع به مسعودی ... شود.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) مسلم بن یناق . از روات حدیث است .
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) مطیعبن عبداﷲالغزال . محدث است و یحیی القطان از او روایت کند.
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) معاویةبن هشام . محدث است .
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) معلی بن زیاد الفردوسی . محدث است .
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) معلی بن فضل . محدث است .
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) مغربی وزیر بکجور. رجوع به حبیب السیر ج 1 ص 392 شود.