ابوالحسن

نویسه گردانی: ʼBWʼLḤSN

ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) هبةاﷲبن سعید. او طبیب مقتفی خلیفه و استاد ابن التلمیذ امین الدوله بود و عمری طویل یافت . کتاب الاقناع و کتاب المغنی و کتاب التلخیص از تصانیف طبی اوست . گویند روزی وی گاه برخاستن از مجلس خلیفه مقتفی بعلت پیری در تعب و مشقت بود خلیفه گفت ای حکیم پیر شدی و او پاسخ کرد نعم یا مولانا و تکسرّت قواریری . و این اصطلاحی بود عامیان بغداد را که از آن کِبَر سن اراده میکردند. چون برفت مقتفی گفت من از این حکیم تا در خدمت ما بوده است هیچگاه سخنی مبتذل نشنیده ام و گمان برم از استعمال این اصطلاح قصدی داشت چون بپژوهیدند مکشوف گشت که وزیر عون الدین بن هبیره راتبه ٔ او را که بدارالقواریر محول بود قطع کرده است . خلیفه امر کرد تا راتبه ٔ او بازدادند و هم اقطاعی بر آن مزید کرد. وفات وی در صدواندسالگی به سال 560 هَ . ق . بود.

واژه های قبلی و بعدی

واژه های همانند

۶۰۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۴۵ ثانیه

واژه

معنی

« قبلی ۵۲ ۵۳ ۵۴ ۵۵ ۵۶ ۵۷ صفحه ۵۸ از ۶۱ ۵۹ ۶۰ ۶۱ بعدی »

نظرهای کاربران

نظرات ابراز شده‌ی کاربران، بیانگر عقیده خود آن‌ها است و لزوماً مورد تأیید پارسی ویکی نیست.

برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید.

ورود

ابوالحسن

ابوالحسن مرینی

ابوالحسن اشعری

ابوالحسن مدائنی

ابوالحسن لحیانی

ابوالحسن مجاشعی

ابوالحسن محاملی

ابوالحسن عمرانی

ابوالحسن عمرانی

ابوالحسن سیمجور

ابوالحسن شیرازی