ابوعلی
نویسه گردانی:
ʼBWʽLY
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) حسن بن قاسم الطبری . فقیه شافعی . او فقه از ابوعلی بن ابی هریره فرا گرفت و تعلیقه ٔ مشهوره ٔ وی تعلیقاتی است بر فقه ابوعلی بن ابی هریره . او به بغداد میزیست و بعد از مرگ استاد خود، ابوعلی بدانجا درس گفت و کتاب محرر را در علم نظر بنوشت و آن اول کتاب است که در خلاف مجرد تصنیف شده . و نیز از کتب اوست کتاب الافصاح فی الفقه . و کتاب العدة و آن کتابی بزرگ است نزدیک ده جزو و کتابی در جدل و کتابی در اصول فقه . وفات وی به سال 350 هَ . ق . در بغداد بود.
واژه های همانند
۳۴۹ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۳ ثانیه
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) حسن بن علی بن حسن براد مدینی . از روات حدیث است .
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) حسن بن علی بن صدقه . رجوع به حسن ... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ] (اِخ ) حسن بن علی بن موسی بکی . از شیوخ تصوف مصر است به روزگار کافور اخشیدی . وی مرید شیخ ابوعلی کاتب بود و صحبت ابویعق...
ابوعلی . [اَ ع َ ] (اِخ ) حسن بن علی بن نصربن عقیل ابوعلی السعیدی الواسطی البغدادی المنعوت بالهمام . شاعری از مردم واسط، مادح بعض امراء شا...
ابوعلی . [ اَ ع َ] (اِخ ) حسن بن علی استرآبادی رجوع به حسن ... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) حسن بن علی اسکندرانی . رجوع به حسن اسکندرانی ... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) حسن بن علی جویباری . رجوع به حسن ... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ](اِخ ) حسن بن علی جوینی کاتب . رجوع به حسن ... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) حسن بن علی حرمازی . رجوع به حسن ... شود.
ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) حسن بن علی مراکشی . رجوع به حسن مراکشی ... شود.