ابومحمد
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ʼBWMḤMD
    
							
    
								
        ابومحمد. [ اَ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) عبداﷲبن  اسماعیل  میکالی . کاتب  و ادیبی  بلیغ. او صدهزار شعر از قدما و متأخرین  از برداشت  و گاهی  بطرز ادبا شعر می سرود و از اوست :
یوم  دجن  قدتناهی  طیبه 
و حقیق  ان  یحیا بالمطر
هل  یجوز الصحو فی  اثنائه 
ان ّ هذاالرأی  من  احدی  الکبر.
(از تعلیقات  ادیب  پیشاوری  بر تاریخ بیهقی ). و بیهقی  گوید: و دیگری  در باب  جوانان  نیکو گفته  است :
ان  الامور اذا الاحداث  دبرها
دون  الشیوخ  تری  فی بعضها خللا.
و از بوعلی  اسحاق  شنودم  گفت  بومحمد میکالی  گفتی  چه  جای  بعض  است  که  فی  کلّها خللا.
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۷۰۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۴۲ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        ابومحمد. [ اَ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) داودبن  ابی هند دینار. محدث  است .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        ابومحمد. [ اَ م ُح َم ْ م َ ] (اِخ ) داودبن  عبداﷲ الحضرمی . محدث  است .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        ابومحمد. [ اَ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ )داودبن  علی بن  خلف  الاصفهانی . رجوع  به  داود... شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        ابومحمد. [ اَ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) داودبیک  غازی . رجوع  بتاریخ  بیهقی  چ  ادیب  ص  139 س  13 و حاشیه ٔ دکتر غنی  بر همین  کلمه  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        ابومحمد. [ اَ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) دعوان بن  علی بن  حماد جبائی . از مردم  جُبّا قریه ای  به  نهروان  یکی  از کبار قراء عراق . رجوع  به  دعوان بن  ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        ابومحمد. [ اَ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) دغشی . محدث  است .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        ابومحمد. [ اَ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ )دُقَیْقی . از فضلای  متأخر عراق  از شاگردان  جمالی  بدوی . او از جمالی  و از ابن  ام  مشرف  حدیث  شنیده  است .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        ابومحمد. [ اَ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) دوغ آبادی  نیشابوری . شاعری  از مردم  دوغ آباد قصبه ای  از اعمال  زواره ٔ نیشابور. (دمیةالقصر بنقل  قزوینی  در ت...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        ابومحمد. [ اَ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) دیک الجن . رجوع  به  دیک  الجن  عبدالسلام بن  رغبان ... شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        ابومحمد. [ اَ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) دیمرتی . رجوع  به  قاسم بن  محمد اصفهانی  دیمرتی  مکنی  به  ابومحمد... شود.