ابونصر
نویسه گردانی:
ʼBWNṢR
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) ابن هشیم . در سنه ٔ ثلاث و ثلاثین و اربعمائه (433 هَ . ق .). والی بطیحه شد و با سپاه دیلم که در حدود آن مملکت بودند محاربه کرد و قرب صد نفر بقتل رسانید و در حکومت مستقل گردید و در سنه ٔ تسع و ثلاثین و اربعمائه بین الجانبین جنگ سلطانی واقع شده ابوالغنایم را ظفر میسر گشت و ابن هشیم گریخته بسیاری از اتباع او را بتیغ بیدریغ رشته ٔ حیات برید. رجوع به حبط ج 1 ص 391 شود.
واژه های همانند
۲۵۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۵ ثانیه
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) محمدبن محمدبن جهیر ملقب به فخرالدوله معروف به ابن جهیر. رجوع به محمد... و رجوع به ابن جهیر... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) محمدبن محمدبن طرخان فارابی . رجوع به ابونصر فارابی ... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) محمدبن محمد طوسی . رجوع به محمد... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ](اِخ ) محمدبن مسعودبن مملان . رجوع به محمد... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) محمدبن منصور عمیدالملک کندری . رجوع به عمیدالملک کندری شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) محمدبن الناصر ملقب به الظاهر خلیفه ٔ عباسی . رجوع به ظاهر... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) محمدبن وهسودان معروف به مملان . در سنه ٔ 450 هَ . ق . از جانب طغرل بیک حکمران آذربایجان شد و او ممدوح قطران است :ی...
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) محمدبن هبةاﷲ بندنیجی شافعی . رجوع به محمد... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) محمد ترخان ملقب به معلم ثانی . رجوع به ابونصر فارابی ... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) محمد سُسّویه محمدبن احمدبن عمربن ممشاد اصطخری . محدث است .