ابونصر
نویسه گردانی:
ʼBWNṢR
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) زاوهی کاتب . منسوب بزاوه قریه ای بنشابور. در ترجمه ٔ تاریخ یمینی (چ طهران ص 330) این قطعه از او در وصف غلاء مشهور سال 401 هَ . ق . بخراسان ، آمده است :
قد اصبح الناس فی غلاء
و فی بلاء تداولوه
من یلزم البیت یودِ جوعاً
او یشهد الناس یأکلوه .
واژه های همانند
۲۵۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۵ ثانیه
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) بیان بن نصر. محدث است .
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) بیهقی . صاحب برید ری بزمان مسعود غزنوی و برادر امیرک بیهقی . رجوع به تاریخ بیهقی چ ادیب ص 474 شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) پارسا. ناصرالدین (خواجه ...). رجوع به ناصرالدین (خواجه ...) شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) پلنگ . نوازنده ای بدربار محمود سبکتکین غزنوی :بخاصه کز هوا شبگیر آواز کلنگ آیدز کاخ میر بانگ رود بونصر پلنگ آید فرخی ...
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) تبانی . از آل تبان . عالم معاصر سامانیان . رجوع به آل تبان شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) تکریتی . یحیی بن جریر. یکی از حُذّاق اطبا. وی در سال 472 هَ . ق . حیات داشت و در هیئت و نجوم نیز یدی طولی دارد و ...
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) تَمار. رجوع به عبدالملک بن عبدالعزیز... شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) تمّار. محدث است و از حمّادبن سلمه روایت کند.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) جستان بن ابراهیم بن وهسودان . رجوع به جستان شود.
ابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) جَمیل . رجوع به ابونصر غفاری شود.