اتیة
نویسه گردانی:
ʼTY
اتیة. [ اَت ْ ی َ / اَ تی ی َ ] (ع اِ) اتیةالجرح ؛ ماده ٔ زخم و آنچه برآید از آن . (منتهی الارب ). مادّه ٔ قرحه . ریم و خون که در ریشی گرد آید. اَتیته .
واژه های همانند
۳۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۳ ثانیه
عطیه . [ ع َ طی ی َ ] (اِخ ) ابن حارث همدانی ، مکنی به ابوروق . محدث است . رجوع به ابوروق (عطیة...) شود.
ام عطیة. [ اُم ْ م ِ ع َ طی ی َ ] (ع اِ مرکب ) آسیاب . (از المرصع). || ماکیان . (مهذب الاسماء).
ام عطیة. [ اُم ْ م ِ ع َ طی ی َ ] (اِخ ) انصاری . از زنان صحابی است . رجوع به الاصابة فی تمییز الصحابة ج 8 ص 259 شود.
ام عطیة. [ اُم ْ م ِ ع َ طی ی َ] (اِخ ) نسیبة انصاری . دختر حارث یا کعب از زنان صحابی و در بعضی از غزوات با رسول اکرم همراه بوده است . و رج...
ابن عطیه . [ اِ ن ُ ع َ طی ی َ ] (اِخ ) یکی از رجال عصر امویان . او بزمان مروان دوم بجنگ ابوحمزه که قصد حمله ٔ به شام داشت مأمور گشت و ...
ابن عطیه . [ اِ ن ُ ع َ طی ی َ ] (اِخ ) ابوبکر. یکی از ادبا و شعرای اندلس . اوسفری بشرق کرده و در مائه ٔ پنجم هجری میزیسته است .
ابن عطیه . [ اِ ن ُ ع َ طی ی َ ] (اِخ ) ابومحمد. از شعرا و ادبای اندلس . شاگرد لسان الدین بن خطیب . مولد او به سال 709 هَ .ق . در وادی آش ، و ...
ابن عطیه . [ اِ ن ُ ع َ طی ی َ ] (اِخ ) ابومحمد عبدالحق بن ابی بکر، فرزند ابن عطیه ابوبکر. او را در فقه و حدیث و تفسیر و نحو و لغت ید طولی بو...
ابن عطیه . [ اِن ُ ع َ طی ی َ ] (اِخ ) ابوالهیجا مقاتل بن عطیةبن مقاتل البکری الحجازی ، ملقب به شبل الدوله . ادیب و شاعر. او یکی از امیرزادگ...
علی عطیة. [ ع َ ی ِ ع َ طی ی َ ] (اِخ ) غمرینی . مکنی به ابومصلح . رجوع به علی غمرینی شود.