ارفح
نویسه گردانی:
ʼRFḤ
ارفح . [ اَ ف َ ] (ع ص ) دابّه ای که هر دو شاخ وی بجانب هر دو گوش او برآمده باشد با دوری میان هر دو شاخ . (منتهی الأرب ).
واژه های همانند
۲۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
ارفه . [ اُ ف َ ] (ع اِ) حدّ فاصل میان دو زمین . حد زمین . (مهذب الاسماء). || علامت . || گِره . عُقدَة. (اقرب الموارد). ج ، اُرَف .
ارفه . [ اَ ف َه ْ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی ازرَفه و رُفوه . برفاه تر. تن آسان تر. فراخ زندگانی تر.
عارفة. [ رِ ف َ ] (ع ص ) مؤنث عارف : امراءة عارفة؛ زن شکیبا. (ناظم الاطباء). و رجوع به عارف شود. || (اِمص ) مهربانی . (غیاث ) (آنندراج ). نی...
عرفة. [ ع َ ف َ ] (ع اِ) باد. (منتهی الارب ). ریح . (اقرب الموارد). || ریش کف دست . (منتهی الارب ). || زخمی است که در سپیدی کف دست پدید ...
عرفة. [ ع َ رَ ف َ ] (اِخ ) روز نهم از ذی الحجة. گویند هذا یوم عرفة (بدون تنوین و بدون ال ). (از منتهی الارب ). روز نهم ذی حجة، چرا که روز اس...
عرفه . [ ع ُ ف َ ] (اِخ ) (گردنه ٔ...) گردنه ای است در راه شیراز به جهرم . رجوع به گردنه ٔ عرفه در ردیف خود شود.
عرفة. [ ع ِ ف َ ] (ع مص ) شناختن و دانستن بعد از نادانی . (از منتهی الارب ). به معانی عِرفان است . (از اقرب الموارد). رجوع به عرفان (مص ) شو...
عرفة. [ ع ِ ف َ ] (ع اِمص ) شناخت و شناختن . (منتهی الارب ). شناخت و شناسائی . || سؤال . (ناظم الاطباء). اسم است اعتراف بمعنی سؤال را. (...
عرفة. [ ع ُ ف َ ] (ع اِ) زمین برآمده ونمایان دراز رویاننده ٔ گیاه . (منتهی الارب ). زمینی است بالا آمده و بارز و مستطیل شکل که رویاننده اس...
عرفة. [ ع َ رَ ف َ ] (اِخ ) نام جایگاهی است که در شعر ذی الرمة آمده است . (از معجم البلدان ).