اعلام . [ اَ ](ع اِ) ج ِ عَلَم . علمهای فوج و بیرقها. (آنندراج ). ج ِ عَلَم ، درفش و پرچم . (منتهی الارب ). ج ِ عَلَم ، رایت . درفش . (از اقرب الموارد). علمها. درفشها. (ناظم الاطباء). تقول : هو من اعلام العلم الخافقة. (از اقرب الموارد). قلقشندی آرد: اعلام از اسباب پادشاهی و آن پرچمهایی است که پشت سر سلطان بهنگام سوار شدن برمی دارند و آن از شعار پادشاهان قدیم بود. و در روایات است که پیغامبر (ص ) برای فرماندهان سپاههایی که خود بجنگها شرکت نداشتند (سریه ) علمهایی ترتیب میداد که بعدها برخی از آنها را لواء و برخی دیگر را عصابه و گاهی سنجق خواندند. (از صبح الاعشی ج
2 ص
127)
: تا چون بخندد بهار خرم
از لاله بینی بر کوه اعلام .
فرخی .
ابطال جهانگیر درآیند به ابطال
اعلام صف آرای درآرند به اعلام .
مسعودسعد.
حافظ اعلام شرع ، ناصر دین رسول
کز مدد علم اوست نصرت حزب خدا.
خاقانی .
یک اسبه در دو ساعت گیرد سه بعد عالم
چون از سپهر چارم اعلام مهر انور.
خاقانی .
رایات سلطان و اعلام ایمان در علو و رفعت بثریا رسید. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص
258). -
اعلام نصرت فرجام ؛ درفشهایی که نصرت و ظفر همیشه با آنها همراه است . (ناظم الاطباء).
|| کوه دراز یا عام است . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد)
: ابطال جهانگیر درآیند به ابطال
اعلام صف آرای درآرند به اعلام .
مسعودسعد.
|| مشاهیر و بزرگان
: جمعی دیگر از اعلام براعت و احداث صناعت در عداد کتاب و حساب منتظم بودند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص
257). نیت غزری دیگر محقق کرد که اعلام اسلام بدان مرتفع گردد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص
273).
-
علمای اعلام ؛ عالمان بزرگ و مشهور.
|| نشانهای لشکریان و اسمهای مردم و نامهای شهر و بمعنی کوهها. (آنندراج ) (غیاث اللغات ). ج ِ عَلَم ، بمعنی شکافی است در لب پائین یا بطرفی از آن و نشانی که در راه برای شناختن برپا سازند و نشان و کوه دراز و یا مطلق کوه و نشان جامه و نگار و روگاه آن و مهتر قوم و نامی که مرد به وی معروف باشد. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ِ عَلَم ، نام و نشان . (مؤید الفضلاء). ورجوع به عَلَم شود. || از اعلام است مر عربان را. (از منتهی الارب ).