ایمة
نویسه گردانی:
ʼYM
ایمة. [اَ ی ِم ْ م َ ] (ع اِ) ائمه . ج ِ امام . (غیاث اللغات ) (آنندراج ) (فرهنگ فارسی معین ). پیشوایان و امامان .
- ایمه ٔ اثناعشر ؛ دوازده امام . (از ناظم الاطباء). رجوع به ائمه شود.
- ایمه ٔ جماعت ؛ پیشنمازان .
واژه های همانند
۱۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۲ ثانیه
ایمه مدد. [ اَ م ِ م َ دَ ] (اِ مرکب ) کسی که اراضی خراج را متصرف باشد. (ناظم الاطباء) (اشتینگاس ).
ایمه موضع.[ اَ م َ م َ ض ِ ] (اِ مرکب ) هر جائی که برای خیرات ومبرات وقف کرده باشند. (ناظم الاطباء) (اشتینگاس ).
چهار امام (به عربی: الأئمة الأربعة) در میان فقهای اهل سنت، به چهار نفر به عنوان صاحب مذهب و صاحب مکتب گفته می‌شود و تودهٔ تسنن تابع یکی از این چهار پی...
ائمه ٔ رسیه . [ اَ ءِم ْ م َ ی ِ رَس ْ سی ی َ ] (اِخ ) منسوب به قاسم رسی ّ مدعی امامت و او به زمان مأمون عباسی بود و خود را یحیی الهادی م...
ائمه ٔ صنعاء. [ اَ ءِم ْ م َ ی ِ ص َ ] (اِخ ) مرکز ائمه ٔ رسی در شهر صعده بود و ایشان غالباً صنعا را نیز متصرف بودند معهذا تاسال 1043 هَ .ق . یع...
ائمه ٔ رسولی . [ اَ ءِم ْ م َ ی ِ رَ ] (اِخ ) رسولیان . آل رسول . منسوب به رسول یعنی فرستاده ٔ خلیفه ٔ عباسی نزد مسعود آخرین سلطان سلسله ٔ ایوب...