بزگر
نویسه گردانی:
BZGR
بزگر. [ ب ُ گ َ ] (ص مرکب ) کسی که میش نر جنگی را بجنگاند. (آنندراج ) (غیاث اللغات ).
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
بز گر. [ ب ُ زِ گ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بز که بمرض گری مبتلی باشد. بز جرب دار.- امثال :بز گر از سرچشمه آب می خورد .