بز گر
نویسه گردانی:
BZ GR
بز گر. [ ب ُ زِ گ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بز که بمرض گری مبتلی باشد. بز جرب دار.
- امثال :
بز گر از سرچشمه آب می خورد .
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۰ ثانیه
بزگر. [ ب ُ گ َ ] (ص مرکب ) کسی که میش نر جنگی را بجنگاند. (آنندراج ) (غیاث اللغات ).