بسر
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        BSR
    
							
    
								
        بسر. [ ب ُ ] (اِخ ) ابن  راعی العیر اشجعی  از صحابه ٔ حضرت  رسول  (ص ) بود. درباره ٔ وی  اختلاف  نظر است . برخی  وی  را از صحابه  شمرده  و گروهی  او را منافق  خوانده اندو برخی  گفته اند ممکن  است  در آغاز منافق  بوده  و سپس  اسلام  آورده  باشد. (الاصابة ج  1 ص 153 باختصار) و رجوع  به  همین  کتاب  و قاموس الاعلام  ترکی  و منتهی  الارب  شود.
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۹۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۴۱ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        بسر خود بودن . [ ب ِ س َ رِ خ ُ دَ ] (مص  مرکب ) مطلق العنان . خلیعالعذار. (مجموعه ٔ مترادفات  ص  336).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        بسر درافتادن . [ ب ِ س َ دَ اُ دَ ] (مص  مرکب ) به  زمین  افتادن . عَثر. (منتهی  الارب ). عثار. (منتهی  الارب ). عثیر. (منتهی  الارب ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        جان بسر کردن . [ ب ِ س َ ک َ دَ ] (مص  مرکب ) سخت  مضطرب  و بی قرار کردن . نگران  و ناراحت  کردن . بحال  جان  دادن  انداختن . و رجوع  به  جان بسر شدن ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        جان بسر بودن . [ ب ِ س َ دَ ] (مص  مرکب )کنایه  از مشرف  بر مرگ  بودن . (بهار عجم ). سخت  مضطرب  و نگران  بودن ، چنانکه  بیمار در حال  نزع  : همین  نه...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        بسر دست  آمدن . [ ب ِ س َ رِ دَ م َ دَ ] (مص  مرکب ) مرادف  بسر چنگ  آمدن ، کنایه  از کمال  قرب .  ||  در قبض  و تصرف  خود آمدن . (آنندراج ) : گو بخت ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        بسر چنگ  آمدن . [ ب ِ س َ رِ چ َ م َ دَ ] (مص  مرکب ) مرادف  بسر دست  آمدن . کنایه  از کمال  قریب  یا در قبض  و تصرف  خود آمدن  بود. (آنندراج ) : دست ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        بسر رشته  رفتن . [ ب ِ س َ رِ رِ ت َ / ت ِ رَ ت َ ] (مص  مرکب ) کنایه  از آمدن  بسرسخنی  بود که  در اثنای  گفتگو جمله ٔ معترضه ای  بیان  کنند تا فاصله...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        بسر کسی  رسیدن . [ ب ِ س َ رِ ک َ رَ/ رِ دَ ] (مص  مرکب ) بحال  او وارسیدن . (آنندراج ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        بسر کسی  گردیدن . [ ب ِ س َ رِ ک َ گ َ دی  دَ ] (مص  مرکب ) گردش  گردیدن . مرادف  گرد سر گردیدن . (آنندراج ) : تا آنکه  میکشم  ستمی  را هزار بارگردم  ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        بسر تیر رسانیدن . [ ب ِ س َ رِرِ / رَ دَ ] (مص  مرکب ) بر سر تیر رسانیدن . شکار شدن ، تیر خوردن  :  و هرگاه  نخجیر دال  طبع خجسته اش  هوس  شکار کردی  ...