تورک

تورک . [ ت َ وَرْ رُ ] (ع مص ) برگردانیدن پای را بر ستور جهت آسایش یا جهت ترک . (منتهی الارب )(آنندراج ) (از اقرب الموارد). برگردانین پای را بر ستور جهت آسایش و یا جهت فرودآمدن . (ناظم الاطباء). منه قولهم : لاترک فان الوروک مصرعة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || درنگی نمودن در حاجت و آهستگی کردن در آن : تورک عن الحاجة. || در پلیدی خود آلوده گشتن ؛ تورک فی خرئه . || اقامت ورزیدن در جایی : تورک بالمکان . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بر سرین نشستن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || تکیه نمودن بر سرین . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || زیر بغل گرفتن کودک را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || بر یک سرین نشاندن مادر کودک را. یقال : تورکت المراءة الصبی ؛ ای جعلهاعلی ورکها معتمداً علیها. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). و منه : جاءَت فاطمة متورکة الحسن . (اقرب الموارد). || بر یک سرین خفتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد): نام متورکاً؛ ای متکثاً علی احد جنبیه . (اقرب الموارد). || سرین بر پای نهادن در نماز یا هر دو سرین یا یک سرین بر زمین نهادن در آن . قال الازهری : التورک فی الصلوة ضربان سنة و مکروه اما السنة فهو ینحی رجلیه فی التشهد الاخیر و یلصق مقعده بالارض و اما المکروه فهو یضع یدیه علی ورکیه فی الصلوةو هو قائم و قد نهی عنه و کان مجاهد لایری بأساً بتورک الرجل علی رجله الیمنی فی الصلوة و فی حدیث آخر کره أن یسجد الرجل متورکاً؛ ای أن یرفع ورکه اذا سجد حتی یفحش فی ذلک و قیل أن یلصق الیتیه بعقبیه فی السجود. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || قادر گردیدن بر کاری . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد).