جاف

جاف جاف ها از بزرگترین طوایف کرد هستند که در استان کرمانشاه و استان کردستان و سلیمانیه عراق ساکن اند وبه گفته احمد زکی بیگ در تاریخ الکرد و الکردستان در اثر آمیزش ینی چری های عثمانی با طوایف سوران در ولایت بابان قدیم پدید آمدند و از زمان سلطان مراد چهارم
در قرن هفده هم بتدریج وارد ایران شده و به راهزنی و غارت در ولایت اردلان پرداختند. آنها در فتح بغداد توسط مراد چهارم با جان و مال و ناموس به سپاه عثمانی و ینی چری ها یاری رساندند لغت‌نامه دهخدا جاف جاف . (ص مرکب ) جاف . زن بدکاره . (شرفنامه ٔ منیری ). زن فاحشه
و قحبه را گویند. (برهان ). زنی را گویند که بیک شوی آرام نگیرد و هر روز شوی نو کند. (آنندراج ). آن کس بود که با یک تن نایستد، از این بدان شود و از آن بدین ، بی قرار بود همچون قحبه و بوقلمون . (حاشیه ٔ لغت فرس اسدی ص 24). فاحشه . فاجره . زن بدکار و بدروزگار.
زن مواجر بود که بر یک مرد آرام نگیرد و زود زود از این مرد به آن مرد می شود یعنی هر روز شوهر میکند : گرنه بدبختمی مرا که فکند بیکی جاف جاف زود غرس او مرا پیش شیر بپسندد من نتاوم بر او نشسته مگس . رودکی . ز دانا شنیدم که پیما