حارث
نویسه گردانی:
ḤARṮ
حارث . [ رِ ] (اِخ ) ابن عمیر ازدی لهبی ، صحابی است . واقدی از عمروبن الحکم روایت کند که پیغمبر (ص ) نامه ای با حارث بامیر بصری فرستاد و چون حارث به مؤتة (نزدیک کرک ، در شرق الاردن ) رسید شرحبیل بن عمرو غسانی او را بکشت . و این واقعه در سنه ٔ 8 بعد از هجرت بوده است . و بعلت کشته شدن او غزوه ٔ مؤتة روی داد. و گویند حارث تنها کس است از رسولان پیغمبر(ص ) که کشته شد.رجوع به کتاب الاصابة ج 1 ص 299 و تهذیب تاریخ کبیر ابن عساکر ج 3 ص 256 و الاعلام زرکلی ج 1 ص 204 و امتاع الاسماع مقریزی و حبیب السیر جزو 3 ج 1 ص 134 شود.
واژه های همانند
۴۳۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
تمنه حارس . [ ] (اِخ ) رجوع به ماده ٔ بعد شود.
حارس السماء. [ رِ سُس ْ س َ ] (اِخ ) و حارِس ُالشَّمال ۞ (فلک ). بقار. نام یکی از صورتهای شمالی . از جمله ٔ ستاره های عواء. || نام دیگر صور...