حافظ
نویسه گردانی:
ḤAFẒ
حافظ. [ ف ِ ] (اِخ ) اصفهانی ، ابوالحسن طاهربن عرب بن ابراهیم ، ملقب به فخرالدین و معروف به حافظ اصفهانی یا حافظ طاهر. از قراء معروف . او راست : تجویدالقرآن به فارسی و منهل العطشان و القرائةالمفردة لأبی عمرو، و القرائةالمفردة لابن عامر و القرائةالمفردة لحمزة، و القرائةالمفردة لنافع و شرح شاطبیة. همه بفارسی . وی در مقدمه ٔ قرائة مفرده ٔ ابن عامر خود را شاگرد محمدبن محمدبن الجزری متوفی 833 هَ . ق . معرفی کرده . اجازه ٔ روایتی و قرائتی از این مرد بخط خود در سه صفحه برای ابوالمعارف نجم الدین محمد سعدی حموئی شیرازی بتاریخ 857 نوشته که در مجموعه ٔ کنزالسالکین نزد آقای فخرالدین موجود است . رجوع به الذریعه ج 3 ص 368 و ج 8 ص 68 و 69 شود.
واژه های همانند
۱۵۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۲ ثانیه
حافظ صغانی . [ ف ِ ص َ ] (اِخ ) رجوع به چغانی ... شود.
حافظسخاوی . [ ف ِ س َ ] (اِخ ) رجوع به سخاوی شود.
حافظ سلطان . [ ف ِ س ُ ] (اِخ ) رجوع به حافظ اوبهی شود.
حافظ شربتی . [ ف ِ ظِ ش َ ب َ ] (اِخ ) از مردم متعین خراسان است . او در خوش طبعی فرید زمان و یگانه ٔ دوران بود. بسیار متواضع و مؤدب و نیکومشرب...
حافظ شربتی . [ ف ِ ظِ ش َ ب َ ] (اِخ ) پدر شیخ کمال تربتی شاعر معاصر میر ابوسعید است . میر علی شیر نوائی گوید: شیخ کمال به مکه شد و از مکه با...
حافظ شغانی . [ ف ِ ظِ ش َ ] (اِخ ) رجوع به حافظ چغانی شود.
حافظ جعابی . [ ف ِ ظِ ج َع ْ عا ] (اِخ ) ابوحیان حافظبن الجعابی . مردی صادق است و از تابعین روایت کند. (معجم الادباء چ مارگلیوث ج 5 ص 395).
حافظ جلاجل . [ ف ِ ج َ ج ِ ] (اِخ ) باخرزی . یکی ازجمله ٔ مطربان و نغمه سرایان عهد شاه عباس . (ترجمه ٔ تاریخ ادبیات ایران تألیف براون ج 4 ص ...
حافظ چغانی . [ ف ِ ظِ چ َ ] (اِخ ) رجوع به چغانی شود.
حافظ بخاری . [ ف ِ ظِ ب ُ ] (اِخ ) رجوع به محمدبن محمود (پدر خواجه محمد پارسا) شود.