حافظ
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ḤAFẒ
    
							
    
								
        حافظ. [ ف ِ ] (اِخ ) اصفهانی ، ابوالحسن  طاهربن  عرب بن  ابراهیم ، ملقب  به  فخرالدین  و معروف  به  حافظ اصفهانی  یا حافظ طاهر. از قراء معروف . او راست : تجویدالقرآن  به  فارسی  و منهل العطشان  و القرائةالمفردة لأبی عمرو، و القرائةالمفردة لابن  عامر و القرائةالمفردة لحمزة، و القرائةالمفردة لنافع و شرح  شاطبیة. همه  بفارسی . وی  در مقدمه ٔ قرائة مفرده ٔ ابن  عامر خود را شاگرد محمدبن  محمدبن  الجزری  متوفی  833 هَ . ق . معرفی  کرده . اجازه ٔ روایتی  و قرائتی  از این  مرد بخط خود در سه  صفحه  برای  ابوالمعارف  نجم الدین  محمد سعدی  حموئی  شیرازی  بتاریخ  857 نوشته  که  در مجموعه ٔ کنزالسالکین  نزد آقای  فخرالدین  موجود است . رجوع  به  الذریعه  ج  3 ص  368 و ج  8 ص  68 و 69 شود.
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۱۵۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۴ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ صدقی . [ ف ِ ص ِ ] (اِخ ) در سپاه  مصر مقام  یوزباشی  داشت  و معلم  نقشه برداری  مدارس  نظام  بود. او راست : مقاله ٔ طب  در نزد عرب  قبل  از اسلا...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ طاهر. [ ف ِ هَِ ] (اِخ ) ابن  حسین بن  عبدالرحمن  الاهدل . رجوع  به  طاهربن  حسین  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ طاهر. [ ف ِ هَِ ] (اِخ ) رجوع  به  حافظ اصفهانی  ابوالحسن  طاهر عرب  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ طبری . [ ف ِ ظِ طَ ب َ ] (اِخ ) ابوالقاسم  اسکافی . وی  شرح  السنة تألیف  حسین بن  مسعود بغوی  را اختصار کرده است . رجوع  به  هبةاﷲ حافظ... شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ طبیب . [ ف ِ ظِ طَ ] (اِخ ) رجوع  به  حافظ شربتی  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ ذهبی . [ ف ِ ظِ ذَ هََ ] (اِخ ) او راست : المعجم  الصغیر و العذب  السلسل  فی الحدیث  المسلسل . رجوع  به  ذهبی  و ابن  قایماز شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ رازی . [ ف ِ ظِ ] (اِخ ) رجوع  به  حافظ کاشانی  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ رملی .[ ف ِ ظِ رَ ] (اِخ ) ابوالقاسم . رجوع  به  رملی  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ رومی . [ ف ِ ظِ ] (اِخ ) رجوع  به  حافظ عجم  رومی  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حافظ ابرو. [ ف ِ ظِ اَ ] (اِخ ) شهاب الدین  عبداﷲبن  عبدالرشید، معروف  به  حافظ ابرو.یکی  از مورخین  نامی  دوره ٔ تیموری . از آغاز زندگانی  او آگاهی  ...