حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن ابی بکر سکاکینی . پدرش فاضل و شیعی بی غلو بود و خودش در رفض غلو کردو قاضی شرف الدین او را به جرم سب شیخین تکفیر کرد وبه حکم این قاضی در سوق الخیل گردن حسن را زدند (11 جمادی اول سال 744 هَ . ق .). (دررالکامنة ج 2 ص 34).
واژه های همانند
۱,۷۲۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۶۳ ثانیه
حسن سمیعی . [ ح َ س َ ن ِ س َ ] (اِخ ) رجوع به سمیعی شود.
حسن سبیعی . [ ح َ س َ ن ِ س َ ] (اِخ ) ابن احمدبن صالح همدانی حلبی ، مکنی به ابومحمد. درگذشته ٔ 371 هَ . ق . او راست : «التبصرة فی فضل العترةا...
حسن سحابی . [ ح َ س َ ن ِ س َ ] (اِخ ) ابن حسین درگزینی ، ملقب به حسام الدین همدانی . ساکن قسطنطنیه و متخلص بسحابی شاعر صوفی . درگذشته ٔ 971...
حسن سرابی . [ ح َ س َ ن ِ س َ ] (اِخ ) از شعرای آذربایجان است . (دانشمندان آذربایجان بنقل از حدیقه ) (ذریعه ج 9 ص 242).
حسن زیلعی . [ ح َ س َ ن ِ زَ ل َ ] (اِخ ) ابن ابراهیم بن حسن جبرتی حنفی . رجوع به حسن جبرتی شود.
حسن قوی در. [ ح َ س َ ن ِ دَ ] (اِخ ) ابن علی خلیلی (1204 - 1262 هَ . ق .). از فرزندان عبداﷲ غزوانی مغربی است ، و پدرش در قدس خلیل سکونت گزی...
حسن چپ دست . [ ح َ س َ ن ِ چ َ دَ ] (اِخ ) شاعر فارسی زبان است . (ذریعه ج 9 ص 241، از تذکره ٔ روز روشن ).
حسن حبه جی . [ ح َ س َن ِ ح َب ْ ب َ ] (اِخ ) رجوع به حسن بن حسین عربی شود.
چمن ملک حسن . [ چ َ م َ م َ ل ِ ح َ س َ ] (اِخ ) دهی از دهستان کاکاوند بخش دلفان شهرستان خرم آباد که در 39 هزارگزی شمال باختری نورآباد و 2 هز...
فضل بن حسن . [ ف َ ل ِ ن ِ ح َ س َ ] (اِخ ) طبرسی . رجوع به طبرسی فضل بن حسن شود.