حسن
نویسه گردانی:
ḤSN
حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن ابی بکر سکاکینی . پدرش فاضل و شیعی بی غلو بود و خودش در رفض غلو کردو قاضی شرف الدین او را به جرم سب شیخین تکفیر کرد وبه حکم این قاضی در سوق الخیل گردن حسن را زدند (11 جمادی اول سال 744 هَ . ق .). (دررالکامنة ج 2 ص 34).
واژه های همانند
۱,۷۲۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۶۳ ثانیه
حسن احمد. [ ح َ س َ اَ م َ ] (اِخ ) ابن عبدالغفار. رجوع به ابوعلی فارسی شود.
حسن ادنی . [ ح َ س َ ن ِاَ نا ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) در اصطلاح رجال و درایت ، به حدیثی گویند که نسبت آن به حدیث حسن ، مثل صحیح ادنی ا...
حسن آمدی . [ ح َ س َ ن ِم ِ ] (اِخ ) ابن بشربن بحر، مکنی به ابوالقاسم ادیب کاتب . درگذشته ٔ 371 هَ . ق . او راست : «تبیین غلط قدامة» در نقدالش...
حسن المآب . [ ح ُ نُل ْ م َ ] (ع اِ مرکب ) نکوئی عاقبت و پایان کار. خوبی جای بازگشت . نیکوئی بازگشت و قرب الهی . (غیاث ) (آنندراج ) : گفت دم...
حسن امید. [ ح َ س َ ن ِ اُ ] (اِخ ) او راست : «تاریخ ایران » چ 1347 هَ . ق . (ذریعه ج 1 ص 238).
حسن اسدی . [ ح َ س َ ن ِ اَ س َ ] (اِخ ) ابن مرتضی آل اسداﷲ دزفولی کاظمینی معاصر. چند دیوان به عربی دارد. (ذریعه ج 9 ص 240).
حسن اشرف . [ ح َ س َ ن ِ اَ رَ ] (اِخ ) ابن ناصر. رجوع به حسن غزنوی شود.
حسن اعلی . [ ح َ س َ ن ِ اَ لا ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) در اصطلاح رجال و درایت حدیثی است که نسبت آن به حسن ، مثل حدیث صحیح اعلی است ، ن...
حسن افطس . [ ح َ س َ ن ِ اَ طَ ] (اِخ ) ابن علی اصغربن علی سجادبن حسین بن علی بن ابی طالب . رجوع به افطس شود.
امام حسن . [ اِ ح َ س َ ] (اِخ ) حسن بن علی بن ابی طالب ، امام دوم شیعه ٔ امامیه (اثناعشریه ). رجوع به حسن ... شود.