حسین
نویسه گردانی:
ḤSYN
حسین . [ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن احمدبن محمدبن جعفربغدادی شاعر. متوفی 391 هَ . ق . رجوع به ابن حجاج وکاتب بغدادی و هدیة العارفین ج 1 ص 307 و معجم الادباءج 4 ص 6 و زرکلی ج 1 ص 245 و یتیمة الدهر ثعالبی شود.
واژه های همانند
۱,۴۸۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۷۰ ثانیه
حسین . [ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن علی جعفی . مکنی به ابوعبداﷲ تابعی و از روات حدیث است . (عیون الاخبار ج 2 ص 278) (صفة الصفوة ج 3 ص 104).
حسین . [ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن علی حصنی . رجوع به حسین بن علی بن عبدالرحمان شود.
حسین . [ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن علی حصنی ملقب به تقی الدین . او راست : التعریف فی نظم التصریف که به سال 946 هَ . ق . نگاشته است . (کشف الظنو...
حسین . [ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن علی خلال . محدث اصفهانی است . (ذکر اخبار اصفهان ج 1 ص 279).
حسین . [ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن علی رجبی . رجوع به ابوعلی شود.
حسین . [ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن علی صیمری . رجوع به حسین صیمری شود.
حسین . [ ح ُ س َ] (اِخ ) ابن علی فارسی . او راست : «اخبارالملاحدة».
حسین . [ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن علی منجم . رجوع به حسین قبانی شود.
حسین . [ ح ُس َ ] (اِخ ) ابن علی نمری . رجوع به حسین نمری شود.
حسین . [ ح ُس َ ] (اِخ ) ابن علي یمنی . رجوع به حسین یمنی شود.