 
        
            حوس 
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ḤWS 
    
							
    
								
        حوس . [ ح ُوْ وَ ] (ع  ص ) خطوب  حوس ؛ امور که  بر قوم  نازل  شده  فراگیرنده  و در آینده  میان  دیار آنها. (منتهی  الارب ). اموری  که  بر قوم  نازل  میشود و آنان  را فرامیگیرد و در میان  آنان  درمی آید. (اقرب  الموارد).
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۴۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        هوس  کردن . [ هََ وَ ک َ دَ ] (مص  مرکب ) هوس  داشتن . در هوس  افتادن . خواستن . خواهانی  و آرزو کردن  : چنان  به  پای  تو در مردن  آرزومندم که  زندگا...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        هوس رسیده .[ هََ وَ رَ / رِ دَ / دِ ] (ن مف  مرکب ) آنکه  در هوس باشد. آنکه  هوس  او برانگیخته  شده  باشد : هر جا که  هوس رسیده ای  بودتا دیده  بر او ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        هوس  بردن . [ هََ وَ ب ُ دَ ] (مص  مرکب ) هوس  داشتن . خواستن  : هوس  تو هیچ  طبعی  نبرد که  سر نبازدز پی  تو هیچ  مرغی  نپرد که  پر نریزد.سعدی .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        هوس  پختن . [ هََ وَ پ ُ ت َ] (مص  مرکب ) به  فکر هوس رانی  بودن . هوس  کردن  :  هر دم  هوسی  پزد و هر لحظه  رایی  زند. (گلستان ).وان  دگرپخت  همچنان ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        هوس انگیز. [ هََ وَ اَ ] (نف  مرکب ) آنچه  یا آنکه  در آدمی  هوسی  پدید آرد. موجب  هوس . مشهی .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        هوی  و هوس . [ هََ وا وُ هََ وَ ] (ترکیب  عطفی ، اِ مرکب ) میل  و خواهش  نفس  : حقیقت  سرایی ست  آراسته هوی  و هوس  گرد برخاسته . سعدی .رضا و ورع  نیک...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        هوس  راندن . [ هََ وَدَ ] (مص  مرکب ) هوس  باختن . شهوت  راندن  : مگر روزگاری  هوس  راندمی ز خود گرد محنت  بیفشاندمی .سعدی .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        هوس  داشتن . [ هََوَ ت َ ] (مص  مرکب ) هوس  پختن . هوس  کردن  : تا تو بازآمدی  ای  مونس  جان  از در غیب هرکه  در سر هوسی  داشت  از آن  بازآمد.سعدی .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        هوس انگیزی . [ هََ وَ اَ ] (حامص  مرکب ) حالت  و عمل  هوس انگیز.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        هوس  باختن . [ هََ وَ ت َ ] (مص  مرکب ) هوس بازی  کردن . در پی  هوس  رفتن  : هیچکس  عیب  هوس باختن  ما نکندمگر آن  کس  که  به  دام  هوسی  افتاده ست . ...