خوش 
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ḴWŠ 
    
							
    
								
        خوش . [ خ َ ] (ع  مص ) نیزه  زدن ، منه : خاشه  بالرمح .  ||  آرمیدن  با زن ، منه : خاش  جاریته ؛ آرمید با کنیزک  خود.  ||  گرفتن ،منه : خاش  الشی ٔ.  ||  پاشیدن ، منه : خاش  التراب  و غیره  فی  الوعاء؛ ای  پاشید خاک  و جز آنرا در آوند. (منتهی  الارب ) (از تاج  العروس ) (از لسان العرب ).
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۵۲۰ مورد، زمان جستجو: ۱.۴۹ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        خوش گذرانی . [ خوَش ْ / خُش ْ گ ُ ذَ ] (حامص  مرکب ) عیاشی . تن پروری . تعیش .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش گفتاری . [ خوَش ْ / خُش ْگ ُ ] (حامص  مرکب ) شیرین زبانی . خوش سخنی . خوش زبانی .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش  گذشتن . [ خوَش ْ / خُش ْ گ ُ ذَ ت َ ] (مص  مرکب ) بشادی  گذشتن . بشادی  سپری  شدن . با شادی  طی  شدن .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش سلیقگی . [ خوَش ْ / خُش ْ س َ ق َ / ق ِ ] (حامص  مرکب ) خوش آرزوئی . خوش ذوقی .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش  رؤیت . [خوَش ْ / خُش ْ رُءْ ی َ ] (ص  مرکب ) خوش دیدار. آنکه  دیدار او شگون  دارد. مقابل  بدرؤیت . مقابل  نحس دیدار.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش روزگار. [ خوَش ْ / خُش ْ ] (ص  مرکب ) مرفه الحال . با عیش . با زندگی  راحت  : شاها رهی  ز جود تو خوش روزگار شدکز روزگار عمر تو خوش روزگار باد. مسع...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش تقریری . [ خوَش ْ / خُش ْ ت َ ] (حامص  مرکب ) حالت خوش تقریر. عمل  خوش تقریر. فصاحت . (یادداشت  مؤلف ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش تعارفی . [ خوَش ْ / خُش ْ ت َ رُ ] (حامص  مرکب ) خوش برخوردی . مقابل  بدتعارفی . خوش ملاقاتی . نکوبرخوردی .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش خوراکی . [ خوَش ْ / خُش ْ خوَ / خ ُ ] (حامص  مرکب ) عمل  خوش خوراک . بامزگی . خوش مزگی . خوش طعمی .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        خوش  خوردن . [ خوَش ْ / خُش ْ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص  مرکب ) لذاذ. لذاذت . (تاج  المصادر بیهقی ).  ||  خوب  خوردن . کنایه  از در رفاه  زیستن . در نعمت ...