خوش
نویسه گردانی:
ḴWŠ
خوش . [ خ َ ] (ع مص ) نیزه زدن ، منه : خاشه بالرمح . || آرمیدن با زن ، منه : خاش جاریته ؛ آرمید با کنیزک خود. || گرفتن ،منه : خاش الشی ٔ. || پاشیدن ، منه : خاش التراب و غیره فی الوعاء؛ ای پاشید خاک و جز آنرا در آوند. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
واژه های همانند
۵۲۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۰ ثانیه
خوش داشتن . [ خوَش ْ / خُش ْ ت َ ] (مص مرکب ) نکو داشتن . خوب داشتن : به لطف خویش خدایاروان او خوش داربدان حیات بکن زین حیات خرسندش . سع...
خوش ترکیبی . [ خوَش ْ / خُش ْ ت َ ] (حامص مرکب ) حالت خوش ترکیب . نکوترکیبی . نیک ترکیبی . خوش اندامی . خوش قدوبالایی .
خوش پیشانی . [ خوَش ْ / خُش ْ ] (ص مرکب ) آنکه پیشانی زیبا دارد. || آنکه طالع خوش دارد. خوش اقبال . خوب طالع.
خوش پروازی . [ خوَش ْ / خُش ْپ َرْ ] (حامص مرکب ) عمل خوش پرواز. حالت خوش پرواز.
خوش بختانه . [ خوَش ْ / خُش ْ ب َ ن َ / ن ِ ] (ق مرکب ) از روی خوشبختی . از حسن اتفاق . (یادداشت مؤلف ).
خوش برخورد. [ خوَش ْ / خُش ْ ب َ خوَرْدْ / خُرْدْ ] (ص مرکب ) خوش معاشرت .خوش محضر. آنکه به وقت ملاقات رو خوش نشان دهد. نیک محضر. || کنایه ا...
خوش اندامی . [ خوَش ْ / خُش ْ اَ] (حامص مرکب ) تناسب قامت . خوش هیکلی . خوش اندازگی .
خوش اندازه . [ خوَش ْ / خُش ْ اَ زَ / زِ ] (ص مرکب ) با اندازه ٔ مناسب . || کنایه از خوش اندام . متناسب القامه .
خوش اقبالی . [ خوَش ْ / خُش ْ اِ ] (حامص مرکب ) خوش طالعی . خوش اختری . سعادت .
خوش الحانی . [ خوَش ْ / خُش ْ اَ ] (حامص مرکب ) خوش صدائی . خوش آوازی . (یادداشت مؤلف ).