رستخیز
نویسه گردانی:
RSTḴYZ
رستخیز. [ رُ ت َ ] (نف مرکب ) نوخیز. (لغت محلی شوشتر نسخه ٔ خطی کتابخانه ٔ مؤلف ). به معنی نوخیز باشد. (برهان ). || (اِ مرکب ) در انجمن آرا و آنندراج به نقل از فرهنگ رشیدی و مؤید و کشف اللغات به معنی حشر و قیامت بدین ضبط آمده ، ولی باتوجه به فرهنگهای دیگر و ریشه ٔ کلمه صحیح نمی نماید.و رجوع به رَستاخیز و رَستخیز و غیاث اللغات شود.
واژه های همانند
۱۷ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
رستخیز. [ رَ ت َ / رَ ] (اِ مرکب ) ۞ رستاخیز. برخاستن مردگان . (از: ریست ، مرده ، میت + خیز، برخاستن ). (یادداشت مؤلف ). رستاخیز. قیامت . (لغت ...
رستخیز شدن . [ رَ ت َ / رَ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) غوغا شدن . شور و ولوله برپا گشتن . هنگامه بپا شدن . قیامت شدن : داد از آن سلطان که هرجا خیمه ٔ ب...
روز رستخیز. [ زِ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روز قیامت . (ناظم الاطباء). رجوع به روز رستاخیز و رستاخیز شود : حربه را چون بحرب تیز کندروز را ر...
صبح رستخیز. [ ص ُ ح ِ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) صبح محشر. صبح قیامت . رجوع به صبح رستاخیز شود.
رستخیز کردن . [ رَ ت َ / رَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) فریاد و داد کردن . هنگامه کردن : همی بود زینگونه او اشک ریزهمی کرد بر خویشتن رستخیز. شمسی (یوس...
رستخیز نمودن . [ رَ ت َ / رَ ن ُ / ن ِ / ن َ دَ] (مص مرکب ) قیامت و هنگامه نشان دادن : برآهیخت رستم یکی تیغ تیزبدان تا نماید بدو رستخیز. فردو...
رستخیز فکندن . [ رَ ت َ / رَ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) مخفف رستخیز افکندن . رستاخیز افکندن . هنگامه برپا کردن . غوغا افکندن . محشر بپا کردن : گ...
رستخیز آوردن . [ رَ ت َ / رَ وَ دَ ] (مص مرکب ) بلا و سختی و مصیبت آوردن : تیغ ابروی تو بر من رستخیزآرد فکیف روزها شد تا نفرمودی سلامم را جواب...
رستخیز خاستن . [ رَ ت َ / رَ ت َ ] (مص مرکب ) رستخیز برخاستن : ز بیدادگر شاه باید گریزکز او خیزد اندر جهان رستخیز.فردوسی .و گر خیزد اندر جهان رست...
رستخیز برآمدن . [ رَ ت َ / رَ ب َم َ دَ ] (مص مرکب ) یا رستخیز برآمدن از (زِ). غوغا و شور و فریاد برآمدن . هنگامه برپا شدن : به کوهم زند تا شوم ...