روضه
نویسه گردانی:
RWḌH
روضه . [ رَ ض / ض ِ ] (اِخ ) میان منبر و مقبره ٔ حضرت رسول (ص ) مکانی است که نام آنرا روضه گویند به استناد روایتی که از حضرت است . ناصرخسرو گوید : میان مقبره [ مقبره ٔ حضرت رسول ص ] و منبر هم حظیره ای است از سنگهای رخام کرده چون پیشگاهی و آنرا روضه گویند و گویند آن بستانی است از بستانهای بهشت چه رسول اﷲ فرموده است : «بین قبری و منبری روضة من ریاض الجنة». (سفرنامه ٔ ناصرخسرو چ دبیرسیاقی ص 74).
واژه های همانند
۵۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۲ ثانیه
عاریت شش روزه . [ ی َ ت ِ ش ِ زَ / زِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان و زمین و هر چه در اوست . (انجمن آرای ناصری ).
باد صدوبیست روزه . [ دِ ص َ دُ زَ / زِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نام بادی است موسمی که از نیمه ٔ جوزا (خرداد) وزد.
روزه بروزه بردن . [ زَ / زِ ب ِ زَ / زِ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) فاقه بر فاقه کشیدن . (آنندراج ). روزها و شبها گرسنه ماندن : از غایت امساک بری رو...