زاغه
نویسه گردانی:
ZʼḠH
زاغه . [ غ َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان بشاریات بخش آبیک شهرستان قزوین . واقع در 21000گزی باختر آبیک و 3000گزی راه عمومی و 1000گزی ایستگاه زیاران در جلگه ای معتدل . سکنه ٔ آن 330 و زبان آنها کردی و فارسی است . آب آن از چاه و در بهار از رودخانه ٔ بهجت آباد و محصول آن غلات و هندوانه . شغل اهالی زراعت و ساکنین آن از طایفه مافی اند و تغییر مکان نمی کنند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).
واژه های همانند
۲۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
دره زاغه پائین . [ دَرْ رَ غ ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان والانجرد بخش حومه شهرستان بروجرد. واقع در 18هزارگزی جنوب بروجرد و 4هزارگزی خاور ر...
زاغة. [ غ َ ] (ع ص ) ج ِ زائغ. قوم زاغة؛ میل کنندگان از حق . (منتهی الارب ). میل کنندگان از حق یعنی روی گردانیدن از حق . (آنندراج ). و رجوع ...
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید
اینجا کلیک کنید.
ذاقه . (اِخ ) در مراصدالاطلاع چ طهران آمده است : موضع فی الشعر. لکن ظاهراً غلط از کاتب است و اصل آن همچنانکه در معجم البلدان مضبوط است ذ...
زعقة. [ زَ ق َ ] (ع اِ) بانگ . فریاد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). صیحة. (از اقرب الموارد).