زکریا. [ زَ ک َ ری یا ] (اِخ ) در قاموس کتاب مقدس
۞ آرد: انجیل لوقا
1:
5 کاهنی از فرقه ٔ ابیا و او پدر یحیی تعمیددهنده بود که حکایت او و زوجه اش با کمال وضوح مذکور است و ایشان هر دو پرهیزکار و نیکوکردار و درجمیع اوامر الهی ساعی بوده ، در پی آن جد و جهد می نمود که روح القدس را داشته باشند. (انجیل لوقا
1:
6) وطریقه ٔ تولد یحیی بطور عجیب و اسلوب غریبی برای زکریا توضیح گشت و بجای خارق عادت بود که وی آن را تصدیق نتوانست نمود، لهذا محض تصدیق این مدعا در نفس خودطالب آیت و نشانی بود. بدین لحاظ گنگ شده تا روز هشتم بعد از تولد طفل ساکت و صامت بود و چون اهل خانه از او سؤال نمودند که طفل را به چه اسم بنامیم ، او بفرموده ٔ فرشته طفل را یحیی نامید و بدین وسیله مهر سکوت از زبانش برداشته به شکر حضرت سبحانی مشغول گردید... (قاموس کتاب مقدس ). روحانی یهودی ، کاهن هیکل اورشلیم شوهر قدسیه الیزابت «الیصابات »
۞ و پدر یوحنا معمد است . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به ماده قبل و دائرة المعارف فارسی شود.