سی . (عدد، ص ، اِ)پازند «سی »
۞ از پهلوی «سیه »
۞ ، پارسی باستان «ثریثة»
۞ ، اوستا «ثریست »
۞ ، سانسکریت «تریچت « »
۞ هوبشمان ص
760»، کردی عاریتی و دخیل «سی »
۞ ، افغانی «درش »
۞ ، گیلکی و تهرانی «سی »
۞ سه بار ده ، ده بعلاوه ٔ بیست . (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). عددی است معلوم . (برهان ). عددی است معروف که سه ده باشد. (آنندراج )
: پس این داستان کش بگفت از خیال
ابر سیصد و سی و سه بود سال .
ابوشکور.
ز مصری و چینی و از پارسی
همی رفت با او شتر وارسی .
فردوسی .