شعری
نویسه گردانی:
ŠʽRY
شعری . [ ش َ ] (اِخ ) دهی از دهستان کاکی بخش خورموج شهرستان بوشهر. سکنه آن 143 تن است . آب آن از چاه . محصول عمده ٔ آن غلات است . (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).
واژه های همانند
۲۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
شعری . [ش َ را / ش ُ را / ش ِ را ] ۞ (ع اِمص ) شعر. (ناظم الاطباء). دانستن و دریافتن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به شعر شود.
شعری . [ ش َ ] (ص نسبی ) شَعری ّ. منسوب به شعر یعنی مویین . (ناظم الاطباء). مویین . مویینه . (یادداشت مؤلف ). رجوع به شَعر شود. || شعرباف . ...
شعری . [ ش ِ ] (ص نسبی ) منسوب به شعر و نظم . (ناظم الاطباء).- قیاس شعری ؛ نوعی قیاس از منطق . (از کشاف اصطلاحات الفنون ) (یادداشت مؤلف )....
شعری . [ ش َ ع َ ری ی ] (ع اِ) چوزه ٔ مرغ مردارخوار. ج ، شَعَریّات . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
شعری . [ ش َ را / ش ِ را / ش ُ را ] (اِخ ) نام دو ستاره ، یکی شعری العَبور ودیگری شعری الغمیصاء. شعری العبور که شعرای یمانی گویند ستاره ای ا...
شعری . [ ش ِ / ش َ ] (اِخ ) ممال شِعْری ̍. (یادداشت مؤلف ). ستاره ٔ شِعْری ̍. (ناظم الاطباء) : سهیل از شَعر شکّرگون برآوردنفیر از شعری گردون بر...
شعری . [ ش ِ ] (اِخ ) تیره ای از ایل آقاجری کهکیلویه (ایلات فارس ). (جغرافیای سیاسی کیهان ص 88).
شعری . [ ش ِ را ] (اِخ ) کوهی است نزدیک حره ٔ بنی سلیم . (منتهی الارب ).
شعری . به فتح شین .عین ساکن . لباس نازکی که بر روی " دثار " پوشند.
لیت شعری . [ ل َ ت َ ش ِ ] (ع جمله ٔ اسمیه ) کاش میدانستم . کاشکی دانستمی . ای کاش دانستمی : الا لیت شعری و لیت الطیر تخبرنی ما کان بین عل...